Hoofdstuk 3

Ik werd weer wakker, het was nog heel vroeg en Bella en Edward slapen toch nooit. Dus ik ging naar beneden en ging naar Bella, ik vertelde haar over mijn droom en dat alles zó echt leek. 'Het was maar een droom, wees maar niet bang.', zei Bella. Edward kwam er ook aan, aan hem hoefde ik niets te vertellen, hij had mijn gedachten waarschijnlijk toch al gelezen. 'Inderdaad, het zijn maar dromen.', zei hij.
Soms is het best handig, een vader die gedachtes leest. Ik ging naast Bella zitten en ik zette de televisie aan.
Er was niets op T.V., maar ik had verder ook niets te doen, dus ik bleef maar zitten. 'Hier is je ontbijt.', zei Carlisle. Ik schrok wel een beetje ik wist niet dat hij er was.
Ik pakte het bord aan en ging eten, eigenlijk had ik niet zo veel honger. Maar ik vond het anders maar zonde van het eten.
Toen ik het opgegeten had ging ik weer terug naar mijn kamer, ik was toch nog wel een beetje moe.