Eighty-Two

*Zoey Miller

Met een klap sloeg ik de deur dicht. Stomme Sven. Stomme pizza's. Stom tijdschrift. Ik probeerde terug iets normaler te doen voor ik de woonkamer binnenging.
'Blijven jullie nog maar even zitten, ik dek de tafel wel.' zei ik terwijl ik de woonkamer overstak richting de keuken. Ik wenkte Harry onopvallend.
'Ik zal je helpen.' zei hij terwijl hij recht stond. Mell trok hem echter terug aan zijn arm.
'Laat haar. Ze kan het best wel alleen hoor.'
'Ik weet niet. Ben je zeker dat het zal lukken? Het is best een zware taak om de tafel op te dekken voor zoveel personen en Zoey is zooo onhandig. Voor je het weet ligt het huis vol met scherven.'
'Jeetje, bedankt. Misschien heb ik inderdaad hulp nodig.' lachte ik.
De deur ging piepend open en ik legde de pizza's op de tafel.
Harry kwam al snel achter me aan gelopen en trok de deur achter zich dicht. 'Hoe ging het?'
'Ik heb hem verteld wat ik dacht.' antwoordde ik vaag.
'Mooi, begon hij te huilen?' vroeg Harry erg enthousiast waardoor ik begon te lachen.
'Je bent best gemeen, weet je? Nee, hij begon niet te huilen. Hij verdedigde zichzelf gewoon.'
'Hoe?' vroeg hij gretig.
'Mijn woorden zijn uit de context gerukt! Dat heb ik niet letterlijk gezegd, enkel in grote lijnen, de details zijn eraan toegevoegd!' aapte ik Sven na, met zijn overslaande stem. 'En toen vroeg hij of ik van plan was om het eeuwig geheim te houden dat ik met krullenbol samen ben.'
Harry rolde met zijn ogen. 'Wat een schijnheilige idioot. Wat heb je geantwoord?'
'Euh...' aarzelde ik. 'Ik heb zo'n beetje toegegeven dat we samen zijn.' zei ik zacht.
'Wat?!' riep hij luid. 'Ben je niet goed wijs? Zijn de dampen van die pizza je naar het hoofd gestegen? Waarom bel je niet meteen Amelia op om haar te vertellen over onze avond na het interview? Sven kon zijn mond al niet houden voordat jij het bevestigde!'
'Niet zo luid.' siste ik. 'Het was per ongeluk, ik heb echt niet iets gezegd als: "Hey Sven, wist je dat ik en Harry samen zijn? Ja, al van begin deze zomer bijna. We hebben getongzoend met flesje draaien, geflirt op een terrasje en gevrijd in een hotelkamer. We gaan trouwen in november, wil je ook komen? Maar niet doorvertellen, hé!"' Harry probeerde serieus te blijven en me met gefronste wenkbrauwen aan te kijken maar proestte het uiteindelijk uit.
'Trouwen in november?' lachte hij. Ik glimlachte onschuldig naar hem.
'Had ik Sven niet moeten uitnodigen?'
'Nee, wie wil hem er nu bij? Kunnen we ook niet beter trouwen in de lente als het wat warmer is?' spotte hij.
'Ik weet niet, herfstkleuren zijn romantisch.' zei ik dromerig.
'Maar in de lente zijn er bloemen, levendige kleuren en kleine dieren.' 'Je hebt gelijk, we doen het in mei.'
Harry lachte. 'Clingy girlfriend.' grinnikte hij.
Ik draaide me om naar de kast en ging op mijn tippen staan om een stapel borden te pakken. Harry kwam ietsje dichterbij en sloeg zijn armen om mijn middel. 'Ik heb je gemist. Ik ben blij dat ik je eventjes alleen heb.' fluisterde hij in mijn oor. Hij gaf een kusje in mijn hals. Ik grijnsde en duwde het stapeltje borden in zijn handen.
'Maar we zijn niet alleen. Mijn vriendje, jouw nep-vriendinnetje en mijn overbezorgde neefje zitten allemaal in de kamer hiernaast en kunnen elk moment de deur openen. Teleurgesteld kreunde hij en legde de borden met tegenzin op tafel. Toen hij zich omdraaide om het bestek te nemen ging ik op mijn tippen staan om hem een kus te geven.
'Ik dacht dat je bang was om betrapt te worden?' 'Ja, maar die moest gewoon even.' antwoordde ik opgelaten.

Kan ik een kudo krijgen voor dit lieve stukje?