17. Amsterdam

Door de ogen van Lisa:
Het is al bijna 14:00 als ik wakker word maar ik hb uiteindelijk toch wel lekker geslapen. Ik sta op en trek wat makkelijks aan en loop naar beneden. Daar zie ik dat lieke en tom (vriend van lieke) ook al wakker zijn. Goeiemorgen groet ik ze vrolijk en ga bij ze aan de tafel zitten. Gaat het weer een beetje vraagt Tom Lieke heeft me alles vertelt. Ja hoor. Mooi zo maar ik moet gaan, hij pakt nog snel een broodje geeft lieke een kus en mij een knuffel. En gaat dan weg. Moet jij niet werken vraag ik aan lieke? Nee ik heb vrij genomen, omdat ik er nu voor jou ben. Als we ons eten op hebben zetten we een kop thee en gaan buiten zitten. Maar waarom ga je niet even bij Rein langs vandaag ik weet zeker dat hij dat fijn zou vinden. Vraagt Lieke. Ik kan het gewoon niet. Bel hem dan op stelt lieke voor, of bel eerst Daan en vraag of je daarna even met Rein mag praten. Oke maar ik ga eerst even de stad in met Hanna. Oke is goed lieverd veel plezier koop hier samen maar wat leuks van zegt ze. En geeft me een briefje van 50 euro. Wow dankje, ik geef der een kus en loop daarna snel naar hanna. Hanna is een echte vriendin voor me geworden, en eigenlijk een echte mainiac. We gaan op een muurtje zitten en kletsn wat over mainstreet enzo. Maar dan zegt Hanna ineens: Lies dat is toch Nils? En ze wijst naar een jongen die op ons af komt lopen. He ja dat is Nils Käller. We lachen erom want ja hij woont ook maar gewoon in Amsterdam en ik vind het niet eens super bijzonder nu ik vrienden ben met Daan en Rein. Dan staat die ineens voor ons heej jij bent toch Lisa? En hij kijk mij aan. Ja dat klopt maar hoe weet jij dat? Meid, ik ben een van de beste vrienden van Rein! Ik ken het helle verhaal. Oh *je schaamt je een beetje want dat had je natuurlijk kunnen weten* maar waarvoor ik eigenlijk naar jullie toe kwam is om iets te zeggen. Kijk Daan belde mij gisteravond op, en vertelde dat Rein was aangereden en dat jij het had uitgemaakt omdat hij met een ander had gezoend. Vertelt Nils en gaat veder. Hij heeft nog wel wat vertelt maar zei dat Rein dat graag zelf tegen je wil zeggen. Intussen voel ik de tranen weer over mijn wangen rollen. Maar wat moet ik daarmee, hij heeft me hart gebroken. Reageer je bot. Kom alsjeblieft mee naar het ziekenhuis, naar Rein. Als je het niet voor Rein wilt doen doe het dan voor mij of voor Daan. We kunnen Rein niet langer zo zien, wil je tenminste met hem gaan praten als die echt je hart heeft gebroken kan ik je negens toe dwingen. Ik ben de helle tijd stil geweest, ik wist niet dat Rein er zo mee zat. Oke ik ga mee, maar ik moet eerst nog wel even langs me nicht. Oke is goed dan gaan we met de trein. Na 2 uur zijn we dan eindelijk in Eindhoven. We lopen naar het ziekenhuis, maar als we bijna naar binnen willen lopen begin ik ineens te huilen, alles komt weer boven het tellefoontje van Daan, Rein in dat bed zielig ligend. De lange ziekenhuis gangen. Ik ga op een bankje zitten haal een keer diep adem en neem dan een besluit wat ik ga doen...........