Aantekeningen

Olivier kwam net binnen toen een harde wind de deur achter hem dicht sloeg. Ergens klapperde een raam van de kou. Op zijn sokken sloop hij naar boven. De wind bleef maar cirkelen op de overloop. Maar zodra hij daar stond, stopte de wind. Het leek bijna of het zich voor hem verstopte. De wolkenadem vluchtte de zolder op. Te luidruchtig. Oliver hoorde de lucht de zoldertrap bestormen en ging erachter aan.
Wat hij daar aantrof was een grote chaos. Bladeren dansten in de wind. Links en recht vlogen tekeningen rakelings lang zijn oren. De wind die door het raam heen rende bepaalde de maat waarop er gedanst werd.
Hij moest het raam sluiten. Maar door de rondvliegende blaadjes kon hij niet zien dat er overal potloden en pennen lagen. Hij wankelde en viel neer vlak voor het bed. Wat hij daar zag kon hij niet voor zichzelf houden.

Rune, moet je eens zien wat ik gevonden heb', fluisterde Olivier. In zijn handen had hij enkele blaadjes. Rune wenkte hem bij zich.
Olivier liet de tekeningen zien. Er stonden mensen op en engelen.
'Die zijn van Denise. Zij tekent altijd, dit is niks nieuws'
Dat was het ook niet. De tekeningen waren anders dan anders. 'Kijk, die man, dat is onze nieuwe geschiedenis docent. Maar ze heeft hem voordat zij naar school ging gemaakt. En deze, hij is echt al heel oud', hij liet een blaadje zien met een meisje erop. De tekening was oud en verweerd, maar het vervaagde meisje leek als twee druppels water op Melanie. Melanie zat daar, voor te lezen aan kinderen aan de andere kant van het raam.
'Vreemd toch? Dit komt uit 2011'
'Toeval. Denise heeft duizenden tekeningen gemaakt. Alleen al afgelopen jaar waren het er even veel als dat er lesuren waren'
'Ja. Alleen deze liggen op de grond'
'Daar tekent ze', wist Rune.
'Onder haar bed'
'En ze ruimt wel eens haar kamer op per... twee maanden. Je hebt gelijk. Ze zocht iets'
'Precies. Er is iets wat zij ons niet verteld. Misschien is dit de reden waarom ze zo tegen Melanie doet. Waarschijnlijk denkt zij dat Melanie uit haar tekeningen is gekomen. Arme Denise, ze wordt vast gek tijdens geschiedenis. Die man was echt vreselijk!', meende Olivier. Omdat Olivier niet echt voorbereid was op geschiedenis had hij zijn boeken thuis gelaten. De nieuwe docent had hem strafwerk gegeven. Onterecht, vond Olivier. Want hoe kon hij nou weten dat er opeens wel geschiedenis was? Gister was hij immers ziek thuis gebleven.
'Sommige mensen geloven dat dromen alles kunnen onthullen. Ook in de bijbel wordt gesproken over voorspellende dromen. Die komen volgens hen van god. Iemand die zo vaak dromen onthoudt als Denise zou een redelijke kans hebben op een voorspellende droom, als dat waar was. Misschien wist zij het gewoon. Dit alles, wat er ging gebeuren'
'Lijkt er wel op. Maar waarom gebeurt dit alles nu?', wilde Olivier weten. Hij wist dat er iets was. Alleen hetgeen wat er was, het missende antwoord, kon hij niet vinden. Er zat iets achter, dat zich als een droom verstopte achter vage gedachtes.
'Veel dromen, veel toeval', mompelde Rune.
Geen toeval. Als het toeval was geweest, was het wel erg toevallig dat nou net die twee tekeningen als eerste gevonden werden. De volgende had er niks mee te maken, dat was een engel. Maar de rest was wel heel toevallig.