Hoofdstuk 40

Als Cindy even naar Daan is ga ik even repeteren "welk nummer wil je schat" vraagt Rein aan me "eum doe maar een maakt me niet zo veel uit welke" zeg ik Rein doet het nummer op "ken je deze" vraagt ie "ja tuurlijk dit is use sombody" Rein knikt. Ik begin te zingen even later hoor ik iemand mee zingen ik draai me om en zie dat Daan mee zingt later zien we dat Cindy niet goed word en we leggen haar neer en Daan en Owen bellen het ziekenhuis na 5 miniten ongeveer zijn ze er ze nemen Cindy mee en wij bellen een taxi Even nadat Daan en Cindy weg zijn komt de taxi er ook al aan Rein ziet dat ik bang ben en geeft me een knuffel. Ik pak me mobiel en stuur Yasmine een sms dat Cindy naar het ziekenhuis is en dat we er naar toe gaan maar nog niet weten wat er aan de hand is. we lopen naar buiten en stappen de taxi in. Er rold een traan over me wang ik wil hem net weg vegen en voel een warme hand over me wang. "lieverd niet bang zijn Cindy is in goede handen daar in het ziekenhuis" zegt Rein zachtjes tegen me ik knik en leun tegen Rein zijn schouder aan na een kwartiertje rijden zijn we er. We stappen uit en lopen naar Binnen ik stuur Daan een sms dat we er zijn en vraag waar Cindy ligt zodat we daar heen kunnen gaan. na 5 minuten krijg ik een sms terug waar ze is ik vertel het aan de rest we lopen er naar toe. ik kijk bang om me heen Owen ziet het "Marjon wat is er" "lang verhaal" zeg ik Owen en Nils stoppen met lopen "oke vertel alsjeblieft" zegt Nils "nou me moeder heeft voor 3 jaar geleden in het ziekenhuis gelegen dus kan er heel slecht over dat ik hier loop en ik ben bang dat ik" ik begin me niet goed te voelen en het word zwart voor me ogen. Rein vangt me net op tijd op en Nils haalt een rolstoel en Owen een dokter even later word ik wakker het gaat al weer wat beter. "wat was er nou aan de hand" vraagt Rein bezorgt "ik werd niet goed en viel blijkbaar flauw dat had ik toen ook bij me moeder daarom kom ik ook niet graag in het ziekenhuis" zeg ik en er rolt weer een traan over me wang ik veeg hem weg "dokter mag ik naar me vriendin ze is hier ook naar toe gebracht" vraag ik "tuurlijk maar blijf wel even in de rolstoel je kan je nnog wat slapjes voelen" zegt de dokter Rein tilt me in de rolstoel en drukt me naar Cindy. ik krijg een sms van Daan "waar blijfen jullie het is vanaf de ingang tog geen kwatier lopen ik sms hem terug: ja srry ik viel flauw maar verder nix aan de hand hoor we komen er aan "wie was dat" vraagt Rein "ja wat denk je het was Daan waar we blijven" zeg ik "oh oke" zegt Nils "ik wil lopen stop dit ding" "nee dat mag niet van de dokter" "ja nou en stop gewoon ik wil ook niet dat Cindy me zo ziet " ik zet de rolstoel op de rem en stap uit "ik breng hem wel even weg" zegt Owen je knikt Owen draait zich om en brengt het snel weg. Ik voel dat Rein bezorgt is ik pak z'n hand vast "schat ik voel me nu prima maak je geen zorgen en Cindy is een goede handen hier dat zei je zelf tegen mij" zeg ik we lopen verder Owen is er ook al weer "waar moesten we ook al weer precies zijn" vraag ik "eum volgens mij daar" zegt Owen en wijst naar de volgende straatje We lopen daar naar binnen en zoeken Cindy's kamer nummer ik kijk niet naar binnen omdat ik het eng vind als we aan het einde staan zie ik toevallig Daan zitten "daar zijn ze" en ik wijs naar het kamertje in de hoek. We lopen naar binnen en gaan bij Cindy aan haat bed zitten. Ik kijk nerveus om me heen Daan ziet het "Marjon wat is er" ik kijk Rein aan en ik krijg tranen in me ogen "nou ze kan niet zo goed over het ziekenhuis haar moeder heeft hier ook gelegen en is bijna dood gegaan dus heeft ze het niet met ziekenhuizen vooral niet met deze afdeling" zegt Rein voor me en geeft me een kus ik pak Cindy haar hand vast.
Ik zie dat Cindy bang is "mop je bent mr alles ik zal er altijd voor je zijn en je bent hier in goede handen je bent me beste vriendin voor altijd ik zal je nooit meer laten gaan" net als ik klaar ben met praten valt er een stilte er rolt een traan over me wang net op dat moment voel ik dat Cindy in me hand knijpt "niet huilen ik laat jou ook nooit meer gaan en je bent ook mijn best vriendin voor het leven" hoor ik op eens zacht ik veeg me traan weg en rein pakt me andere hand vast. Dan komt de zuster binnen ik schrik "eum sorry ik wil niet vervelend zijn maar er mogen maar 2 bij haar aan het bed zitten" "okj ik ga wel weg Owen Nils komen jullie mee" zegt Rein "ja tuurlijk" zeggen Nils en Owen ik koor