If you believe - 41

Zayn POV

Na de film lag Phaedra in slaap op me. Hoe ze daar ligt. Het is gewoon prachtig. Ik wil haar niet hier laten. Ik wil niet zonder haar weg. Ze is in de tijd dat we hier waren echt veel voor me gaan betekenen. Ik geef haar een kusje op haar voorhoofd en stap dan naar buiten. Ik ga naar de kamer van Niall. Wanneer hij open doet, schrikt hij dat ik er sta. "Er is toch weer niets aan de hand he?", grapt hij. Ik lach eens en schudt met mijn hoofd. "Het is om over volgende week te praten." Hij denkt even na. Wanneer hij weet over wat ik het wil hebben, vertrekt zijn gezicht. "Ik wil er niet aan denken", zegt hij stil. "Geloof me, ik ook niet. Maar het moet. Als we er eerder over beginnen, vinden we misschien een oplossing." Hij kijkt me aan en laat me dan zonder iets te zeggen binnen. Wanneer ik Nel zie, geef ik haar een knuffel. Wanneer Niall achter mij binnenkomt, zet hij zich naast Nel. Nog steeds zwijgend. Ik kijk naar hem. Hij knikt eens. Ik mag er dus over beginnen tegen haar. Het zou beter zijn moest hij dit doen, maar ik weet dat hij dit niet kan. Hij wil nooit iemand pijn doen. Niemand wilt dat, maar het moet nu eenmaal. Het moet gezegd worden. Ik kijk naar Nel. Ik zie Niall zijn hand naar Nel de hare grijpen. Hij heeft dus steun nodig. En hij weet er al van. Best wel omgekeerde wereld, maar kom. "Eum Nel, er is iets wat ik je moet zeggen. Eigenlijk wij. Maar ik zeg het omdat Niall het niet over zijn lippen krijgt." Ze kijkt ons beiden verward aan. "Vertel maar?" Ik kijk naar Niall en neem eens goed adem. Ook voor mij is het niet makkelijk. "Wel. Je weet dat België ons laatste land was van onze tournee. En het is nu zo. We zijn al bijna de hele tijd dat we vrij hadden hier. Maar onze vakantie blijft spijtig genoeg niet eeuwig duren. En we hebben binnenkort een nieuwe tournee. En het is dus zo. We moeten volgende week terug. Alles voorbereiden." Wanneer ik uitgepraat ben, is het de stilte die de kamer vult. Niemand zegt iets. Niall bevestigde niets. Nel zei niets. Maar ze liet zijn hand los. En ik keek verslagen naar hun beide. Ik wou iets zeggen. Ik heb het hier net verpest. Waarschijnlijk wil Nel nu zo snel mogelijk weglopen. Alleszins, zo lijkt het er toch op. Maar na een tijdje valt ze in Niall zijn armen. Niall kijkt naar mij. Ik knik eens en zet me recht. Rustig stap ik naar buiten. Het laatste wat ik nog hoor voor ik de kamer verlaat is het gesnik van Nel. Ik stap stil terug naar onze kamer. Wat heb ik net gedaan? Ik hoop echt dat ze niet de hele tijd droevig gaat zijn. Dat zou zo spijtig zijn. Wanneer ik binnenstap in de kamer, zie ik Nel nog steeds op de bank liggen. Rustig stap ik naar haar toe en neem haar op. Zonder veel te geweld te gebruiken, neem ik haar in mijn handen en stap naar het bed. Daar leg ik haar rustig neer en leg het deken over haar. Nog een kusje op haar voorhoofd en dan ga ik naar de badkamer. Daar begin ik te zingen. Had ik vandaag nog niet kunnen doen, dus doen we het nu maar even. Ik laat het water in het bad stromen. Terwijl doe ik rustig mijn kleren uit. Wanneer het bad vol is, stap ik er al zingend in.