Twentytwo

In de taxi naar de plek waar ik had afgesproken kon ik maar niet stil zitten. Ik frunnikte aan mijn rok, pooide hem in alle mogelijke manieren waarna ik hem weer glad streek en weer opnieuw begon. "We're here." Zei de chauffeur en ik betaalde de man. Ik stapte uit en deed de deur dicht, de taxi reed weg en ik keek om me heen maar er leek geen spoor van Jay te zijn, was ik dan toch te vroeg? Ik haalde mijn mobiel te voorschijn en ontgrendelde hem, tot het plotseling donker werd. Iemand had zijn handen op mijn ogen gelegd en ik schrok zo erg dat ik meteen mijn elleboog in die gene zijn maag stootte. Er klonk een kreetje en de handen verdwenen meteen voor mijn ogen vandaan, ik draaide me om en schrok van het gene wat ik aantrof. "Oh my god, i'm so sorry!" Zei ik en keek naar het gezich van Jay waar een pijnlijke uitdrukking opstond. "Don't be, it was silly of me to scare you like that. If one person should be sorry it's me." Herpakte hij zich. Jay wreef over zijn buik en keek me met een glimlach aan. "You got a good defense meganism." Lachtte hij. "Thanks, i guess." glimlachtte ik terug. "Should we go in?" Vroeg hij waarna ik knikte.
      "So, you said you traveld the world right?" Vroeg Jay waarna hij een slok van zijn bier nam. Ik knikte en vertelde hem over een aantal plaatsen waar ik geweest was. Jay luisterde en knikte zo nu en dan. "Skye?" Zei hij plots. "Can i ask you something?" Ik keek hem aan en knikte en nam vervolgens een slokje van mijn drankje. "What is the reason you were traveling, did something happen to you?" Dit was de vraag waar ik zo bang voor was geweest, maar gelukkig had ik met Lauren gepraat en wist precies wat ik moest zeggen. "No, nothing happend. I just don't like staying in one place for a long time." vertelde ik hem, en hij leek tevreden met mijn antwoord dus vertelde ik hem meer.
      "Since i was a little girl, i always wanted to travel around the world. Visiting all those amazing places and gaining inspiration." Ik stopte om nog een slokje van mijn drinken te nemen. "Inspiration? Why?" Vroeg hij. "Well.. i love writing." Hij keek me niet begrijpend aan. "I have this book that i have with me at all time and everytime something ocurse to me, i write it down and later try and make it into a poëm or a lyric." Hij leek onder de indruk. "You have it with you now?" Vroeg hij. Ik twijfelde even of ik hier eerlijk op moest antwoorden, maar besloot dat ik niks te verliezen had, en pakte mijn tas.
      Ik overhandigde hem mijn boekje en hij sloeg het open en begon te bladeren, de woorden die met inkt op het papier geschreven stonden volgend met zijn ogen. Zijn ogen, ik bestudeerde ze terwijl zijn handen een nieuwe pagina omsloegen. Hij keek op en voor even keken we mekaar aan en ik greep de kans om zijn gezicht te bestuderen. Mijn blik ging van zijn blauwe ogen, die zacht stonden, naar zijn kaaklijk, die de afgelopen 3jaar zijn mannelijke uitdrukking had gekregen, naar zijn smalle maar zacht roze lippen terug naar zijn krullen die perfect zijn gezicht omlijsten. Plotseling besefte ik me dat ik hem had gemist. Zijn woorden deden me ontwaken van mijn gedachtes. "This is really good, and those lyrics you last wrote down, amazing." Ik bloosde en bedankte hem en nam mijn boekje aan die ik vervolgens weer in mijn tas stopte. "You should come with us on a writing trip sometimes, you could really help us out." Zei hij en voor dat ik het wist stemde ik toe.

Dit hoofdtukje is speciaal voor Maxmonday gewoon omdat ze awesome is!
Love and Rocketz,
Lot!