Hoofdstuk 39

Als we boven zijn, lopen we naar Daan zijn kamer en gaan we op de matrassen zitten die op de grond liggen. “Wil jij meedoen?” vraag ik aan Marjon “Ik zou best mee willen doen, jij” “Ik weet niet, ik hoef niet zo nodig in het middelpunt te staan. En ik vond het toen op het podium al eng” “Maar wat doen we dan?” ik laat me achterover vallen “Ik weet het echt niet” ik hoor voetstappen op de trap en ga weer rechtop zitten, Daan komt binnen lopen “Zijn jullie er uit?” “Nope, we komen er waarschijnlijk niet uit” Daan staat nog steeds in de deuropening “Zullen we het anders toch met de rest bespreken?” zegt Daan, Marjon en ik kijken elkaar aan en zonder iets te zeggen lopen we achter Daan aan. Als we de kamer inkomen, ga ik meteen op de bank zitten “Ik word straks echt bang van jullie” zegt Nils “Hoezo dat nou weer?” vraagt Marjon “Jullie blik en hoe jullie net de kamer binnen kwamen” ik zit nog steeds in de hoek waar ik straks ben gaan zitten en Daan zit in de stoel schuin tegenover de bank “Maar zijn jullie er uit?” vraagt Owen “Nee” zeg ik zacht en ik kijk naar mijn voeten “Cindy, is er iets? Je bent echt veel stiller als anders” –fuck, hoe ga ik dit oplossen- “Hoezo kwamen jullie er niet uit en wat is er met Cindy?” vraagt Nils “Ik weet niet of ik mee wil doen, ik ben bang als ik op het podium sta en kom niet meer uit mijn woorden. En bovendien kan ik niet zingen” "Maar durf je ook niet als Marjon erbij staat? En ze zitten toch omgedraaid" zegt Rein "Maar ik kan niet zingen" zeg ik en ik kijk Daan hulpeloos aan, hij haalt zijn schouders op. "Jij kunt supermooi zingen" zegt Owen "hoe weet jij dat nou weer?" Vraag ik verbaasd "er stond een filmpje van jou met carnaval op" -nee hè, waarom heeft ze dit gedaan- ik sla mijn ogen neer, ik pak mijn mobiel en stuur een oude vriendin van mij een sms’je 'Linda, waarom heb je me dit aangedaan?' ik leg mijn mobiel naast me neer en ik merk dat Daan naast me is komen zitten "weet jij hoe je dat filmpje kunt verwijderen?" Vraag ik aan Owen "heel vaak disliken en slechte reacties geven" zegt Owen "Huh? Hoezo disliken?" Vraagt Daan en ik zie dat hij heeft zitten dromen "Je moet ook niet zitten dromen als we het over the voice kids hebben" zeg ik "Cindy vroeg hoe ze een filmpje van YouTube afhaalt"zegt Owen, Nils zet het volume van zijn mobiel harder en niet veel later ben ik te horen door de woonkamer terwijl ik 'Let her Go' zing, ik zie dat Daan opstaat "willen jullie nog iets drinken?" Vraagt hij "doe maar een cola" zegt Rein "ik ook" zegt Owen "ik water alsjeblieft" zeg ik, Daan loopt richting de keuken. "Cindy, alsjeblieft wil je met Marjon meedoen"zegt Nils "anders doet Daan waarschijnlijk ook niet mee met ons" zegt Rein, ik hoor mijn mobiel afgaan en zie dat ik een sms´je van Linda terug heb. Ik sta op en Daan komt net de keuken inlopen, ik loop naar buiten en Banjer komt achter me aan rennen “Nee Banjer, nu even niet” ik loop naar de poort en loop de straat uit, als ik op de hoek ben loop ik richting de manege en zet mijn mobiel uit. –nu kan niemand mij vinden- ik loop het erf op Inge is in de bak aan het lesgeven, ik sluip naar de stal van Daniëlle en ga in de stal zitten. -wat heb ik haar aangedaan dat ze nu zo doet tegen mij?- ik ga tegen de deur zitten en Daniëlle komt bij me liggen, ik aai haar over haar neus, “Wat moet ik doen?” vraag ik aan Daniëlle, ik weet dat ze niet terug zal praten. Maar toch voelt het goed om tegen een dier te praten. “Gelukkig zal jij nooit zoiets doen hé” ik hoor voetstappen, ik houd mijn adem in en ga dichter tegen de deur zitten. “Inge, weet jij waar Cindy is?” ik kan niet horen wie het is maar ik gok Daan “Nee, sorry”
“Ze neemt haar telefoon ook niet op” ik hoor dat hij in paniek is –Sorry schat, ik weet het allemaal even niet meer- denk ik bij mezelf “Heb je al naar haar thuis gebeld?” vraagt iemand “Ja, die hebben haar ook niet gezien” “Dan weet ik het zo snel ook niet” “Oké fuck, wat moet ik doen?” “ik zal je bellen als ik haar zie” “Oke, dankje. Ik ga nog even naar Zorro” “Is goed, succes” ik hoor voetstappen in de richting van de stallen komen en houd m’n adem weer in, ik hoor de schuif van de staldeur open gaan en ga snel onder de voerbak zitten. “Cindy, hier ben je! Ik heb je overal gezocht.” Ik ga verder in het hoekje zitten en ik zie dat Daan bij Daniëlle is gaan zitten. “Je was ineens weg, wat is er gebeurd?” ik voel tranen over mijn wangen rollen “Sorry, ik kon er niet meer tegen.” “Ligt het aan ons?” vraagt Daan en ik merk aan zijn stem dat hij bang is, “Nee” “ik ben echt boos geworden op Rein,Nils en Owen” “waarom?” vraag ik en ik ga naast Daan zitten “Omdat jij weg was en hun gewoon bleven zitten” “zijn ze nog bij jou thuis?” “Ja, waarschijnlijk wel” “Dan gaan we nu naar jou toe” “Kom eerst eens hier” zegt Daan en hij pakt mijn hand “ik maakte me echt zorgen” “Sorry schat” ik trek Daan mee de stal uit en Daan loopt snel naar Inge “Ze is terecht!” Roept Daan “Mooizo, waar zat ze?” “bij Daniëlle” “Daan, kom we gaan” We lopen het erf af en Daan belt Marjon “Ik heb haar gevonden, we komen nu naar huis” zegt hij en een paar minuten later hangt hij op. “Zullen we nog even ergens gaan zitten? Dan kun je me alles uitleggen als je dat wilt” ik knik en we gaan op een bankje zitten, na een kwartier heb ik alles uitgelegd en lopen we weer verder “Weet je waarom ze dit heeft gedaan?” vraagt Daan en hij gaat stilstaan “half” “Waarom dan?” “Omdat, zij is ook een mainiac en ze is jaloers omdat ik nu met jou heb, ze weet dat ik plankenkoorts heb en dat ik niet wilde dat het filmpje op youtube kwam” “Wat een bitch, maar wanneer is dat filmpje dan gemaakt?” vraagt Daan “Vorig jaar, tijdens de carnaval en we hadden wat gedronken” zeg ik en ik kijk weer naar mijn schoenen “Jij en drinken? Dat gebeurt ook niet vaak ofwel?” we lopen weer verder “’Nee, alleen met carnaval heel soms” als we bij Daan voor staan geef ik hem een kus en we lopen naar binnen “we doen gewoon of er niks gebeurt is” zegt Daan en we gaan op de bank zitten “Marjon, wil jij nog meedoen?” vraag ik “Alleen met jou, maar jij mag kiezen” ik kijk naar Daan “Hoe kunnen we inschrijven?” vraag ik. Ik wordt raar aangekeken door iedereen en ik begin te lachen. Ik sta op, loop naar Daan en spring op zijn schoot “DAAN! Ben je weer aan het dromen” Daan schrikt “Misschien” zegt hij flauw “waar kun je inschrijven voor The Voice Kids?” “De site, maar ga je echt meedoen?” ik geef Marjon een knipoog “Nee, alleen ik!” zegt Marjon “Maar… huh, nu snap ik het niet meer” zegt Rein en hij pakt zijn mobiel “jij hoeft het ook niet te snappen kleintje” zegt Marjon “EY!” roept Rein “Maar mag ik heel even op jou laptop?” vraag ik aan Daan en por hem in zijn zij “Die staat boven, maar dat kan wel. Je weet hoe die werkt” “Oke, ja dat weet ik. Marjon loop je ook mee?” “tuurlijk” we staan op en lopen naar boven, ineens herinner ik me dat mijn mobiel nog uitstaat. Ik zet mijn mobiel aan en we lopen naar Daan zijn kamer, ik zet zijn laptop aan. Ik pak een krukje wat op zijn kamer staat en Marjon gaat op de stoel zitten, als de laptop is opgestart start ik internet op en type de site in. “Rein snapte het echt niet meer volgens mij” “Nee klopt, daar komt hij nog wel achter” “Ja, inderdaad”
ik klik het kopje ‘inschrijven’ aan, we schrijven ons in en versturen de inschrijving. “Kom we gaan weer naar beneden” vraagt Marjon “Oke, vertellen we het of niet?” “Nee, zien ze dan wel” we beginnen te lachen, “Wacht heel even” zeg ik “Jij kent Linda toch wel?” “Van Rob?” “Ja, dat is die broer” “moet je dit is lezen” zeg ik en ik laat de sms’jes lezen “hoe kan zij zo laf en egoïstisch zijn?”vraagt Marjon “Ze is heel erg veranderd” zeg ik “Dat merk ik” zegt Marjon, we lopen naar beneden "ik heb me al opgegeven" zegt Marjon “Jij alleen? Of samen” vraagt Owen en hij kijkt mij aan “Alleen ik” zegt Marjon “Maar ik heb het er met Daan over gehad en hij doet gewoon mee” zeg ik “Oke, zullen we nu nog maar even gaan repeteren?” vraagt Nils en hij kijkt Daan aan “Hij ligt weer te dromen hoor, wat hebben jullie vannacht uitgespookt” “niet veel, hij heeft alleen de hele nacht niet geslapen. Ik wel” “En dat moeten we geloven?”vragen Nils en Rein “Dat moeten jullie zelf weten, anders laten we hem liggen en gaan jullie alvast repeteren?” zeg ik “Op een voorwaarde”zegt Owen “en dat is?” “We zijn van plan om een nieuw nummer te schrijven, maar dan komen er twee stemmen bij” zegt Nils “hoezo twee stemmen erbij?” vraag ik terwijl ik denk ik al weet wat hij gaat zeggen “De stemmen van Marjon en Jou” zegt Rein “uhm, weet ik nog niet.” Ik voel dat ik rood word en ik kijk Marjon aan “Daar denk ik nog even over na” zegt Marjon “Als jullie nu gaan repeteren, dan zingen Marjon en ik wel omstebeurt een stukje wat Daan zou zingen” zeg ik, meteen word ik aangekeken door Nils, Rein en Owen “hebben jullie een spook gezien ofzo?” vraag ik “Wat jij net zei” zegt Nils “en ja, kijk maar achter je” zegt Rein. Ik kijk achter me en zie dat Daan rechtop zit en zijn ogen wijd open heeft “Slaapt hij nog?” Marjon had net haar zin afgemaakt en Daan lag alweer achterover in de stoel met zijn ogen dicht “Dat was vaag” zeg ik, we beginnen te lachen en lopen naar het ‘kantoortje’. Als we het ‘kantoortje’ binnen zijn, ik zet de muziek aan en Stop the Time klinkt door het kamertje. Ik begin mee te zingen en Owen kijkt me raar aan “Sorry, gewoonte” zeg ik en ik laat de muziek weer opnieuw beginnen. Owen begint te zingen en als het liedje is afgelopen loop ik even het kamertje uit “ik ga even bij Daan kijken” zeg ik, ik hoor de jongens lachen en loop naar Daan, hij ligt nog lekker te slapen en als ik hem een kus wil geven schrik ik van Daan omdat hij ineens wakker word en mij een kus geeft “schrok je?” vraagt Daan plagerig “Ik schrok me rot” zeg ik en ik ga bovenop hem op de stoel liggen “waar is de rest?” vraagt Daan “repeteren” zeg ik, Daan gaat wat rechter op zitten “zullen wij dan ook maar even naar hun toe gaan?” vraagt Daan, ik knik en spring van zijn schoot af. Daan staat op en we lopen naar het ‘kantoortje’ als we binnen komen is Marjon aan het zingen, Daan begint ook te zingen en Marjon draait zich verbaasd om. Na een paar minuten begin ik me niet lekker te voelen “ze trekt helemaal wit weg!” zegt Rein, ik voel dat ik vastgepakt word en op de grond gelegd word. “Haal een” hoor ik iemand zeggen en alles word zwart. Ik weet niet hoelang ik buiten westen ben geweest maar als ik mijn ogen wil openen lukt dit niet, ik heb geen gevoel in mijn lichaam en hoor alleen iemand zachtjes snikken en zachtjes praten. Het enige wat ik weet is dat ik lig.
Na ongeveer een kwartier kan ik mijn ogen openen, ik lig op mijn zij en ik zie dat Daan voor mij op de grond zit en mijn hand vast heeft. Ik probeer te praten, maar ik krijg geen geluid uit mijn mond. -hoe ga ik zijn aandacht trekken- denk ik bij mezelf, ik probeer zachtjes in zijn hand te knijpen. Ik zie dat Daan snel en verbaasd naar zijn hand kijkt en als ik nog een keertje zachtjes probeer te knijpen kijkt hij me aan “Cindy? Gaat het een beetje?” vraagt Daan, ik probeer ‘nee’ te zeggen maar ik krijg nog steeds geen geluid uit mijn keel. Ik probeer mijn hoofd te schudden maar dat lukt ook niet, Owen pakt mijn hand “een keer in mijn hand knijpen als het niet goed gaat, twee keer knijpen als het goed gaat” zegt Owen, ik knijp een keer in zijn hand en Owen wenkt Daan dat hij mee moet komen. Daan en Owen lopen de kamer uit “Iemand moet haar hoofd vasthouden” zegt Marjon, ik merk dat mijn hoofd wordt vastgehouden. Ik hoor de deur weer opengaan “Cindy, niet schrikken” hoor ik Daan zeggen, hij komt naast me zitten en pakt mijn hand vast. Ik zie dat hij gehuild heeft “dde ambulance komt eraan” ik schrik en ik voel Daan zijn hand op mijn wang “Rustig maar, ik blijf bij je en laat je niet alleen” Daan belt Miriam op en daarna mijn moeder, als hij mam belt zet hij hem op de speaker. Ik kan horen dat ze in paniek is, Daan hangt op “We mochten geld pakken zodat de rest met de taxi naar ziekenhuis kan” zegt Daan, ineens loopt Rein weg, even later komt hij terug met twee mannen en ik word op een plank gelegd en met riemen vast gelegd “mag ik mee in de ambulance?” vraagt Daan en ik hoor dat hij bang is “Ja hoor” zegt een van de mannen “Ga maar alvast” zegt Rein “Wij bellen een taxi en komen dan ook” zegt Owen en hij geeft Daan een duwtje richting de brancard “Sleutel ligt op de tafel” zegt Daan en hij duwt nog wat geld in Nils zijn handen, ik merk dat de plank opgetild word en als we de deur uitlopen word ik de ambulance ingeschoven “Ga niet bij me weg, Cindy alsjeblieft blijf sterk. Ik weet dat je dit kunt” roept Daan en ik hoor de deuren dichtslaan, ik voel tranen over mijn wangen rollen “We zullen je uitleggen wat we gaan doen en wat er gebeurt” zegt een van de ambulancebroeders die achterin zit “Ik voel mijn benen niet” zeg ik en ik schrik omdat er een zacht geluid uit mijn mond komt “ik kan weer praten” zeg ik en ik hoop dat Daan het hoort. Na een paar minuten hoor ik de deuren weer opengaan en ik word de ambulance uitgereden, als ik op een kamer lig zeg ik tegen Daan “Ik kan weer praten” en ik kijk hem aan “ik ben bang” zeg ik tegen hem en hij komt naast me zitten “het komt wel goed, je bent hier in goede handen” zegt Daan. Er komt een arts binnengelopen “hallo ik ben Kim” zegt de arts en er komt meteen een andere arts binnen gelopen “hoi ik ben arts in opleiding, Branco” zegt hij en hij geeft Daan en mij een hand. “Hoe gaat het nu?” vraagt Kim “ik kan weer praten en voel alleen mijn benen niet meer” ik zie Daan bang kijken “wat is er?” vraagt Daan bezorgd.