072.

Versteend zit ik op mijn stoel. Hij heeft het liedje bewaard. Louis grijpt naar zijn telefoon en begint meteen te bellen. Zayn probeert mij rustig te krijgen en Niall en Liam snappen er blijkbaar niks meer van.
"Harry, je moet nu naar huis komen" ... "Nee er is niks ergs maar je moet nu komen" ... "Neem hem mee" ... "Neem het nou gewoon mee, ik leg het straks wel uit" ik luister naar het gesprek dat Louis voert. Wie moet Harry meenemen? Ed? Was Harry vanavond met Ed weg? Mijn hoofd loopt over en de enige uitvlucht die ik nu kan bedenken is roken. Smekend kijk ik Zayn aan die me vrijwel meteen optilt en buiten op een stoel zet. Trillend steek ik de sigaret aan. Duizenden gedachten razen door mijn hoofd maar tegelijkertijd is hij ook leeg.

"Waar is ze?" Aan zijn stem hoor ik dat hij heeft gerend. Zijn voetstappen rennen richting het balkon en voor ik het weet heeft hij me uit de stoel getild en drukt hij me stevig tegen hem aan. Mijn gezicht ligt op zijn schouder waardoor ik automatisch naar binnen kijk. Ed begroet de jongens waarna hij zoekend om zich heen kijkt. Onze blikken kruisen elkaar en voor een paar seconde kijkt hij me onderzoekend aan tot zijn ogen groot groot worden
"Isa?" Vraagt hij ongelovig. Zo snel als hij kan loopt hij naar ons toe.
"Isa? Ben jij dat?" Vraagt hij nog een keer. Ik maak me los uit Harry zijn omhelzing en knik ter bevestiging. Hij slaat meteen zijn armen stevig om me heen.
"God, wat heb ik jou lang niet meer gezien!" Zucht hij en duwt zich dan een stukje van me af. "Bijna drie jaar ofzo? Hoe is het met je? Waarom heb je niks meer van je laten horen? Ik was een paar maanden geleden nog bij je thuis maar niemand deed open" Hij vuurt duizenden vragen tegelijk op mij af. Als ik stil blijf kijkt hij me verbaasd aan.
"Jullie kennen elkaar?" Vraagt Harry die nog steeds achter me staat. Vragend kijkt hij mij aan en zachtjes knik ik.
"Isa was mijn eerste fan!" Zegt Ed trots. "En beste vriendin tot ze van de aardbodem verdween" mompelt hij er achter aan. Weer knik ik wat een rare blik van Ed oplevert.
"Sinds wanneer woon je trouwens in Engeland? Waarom heb je me niets laten weten? Waarom heb je nooit gereageerd op mijn mails en berichtjes?" Vragend kijkt hij me aan. Wanhopig draai ik me tot Harry in de hoop dat hij voor mij wil antwoorden.
"Ze praat niet meer Ed" zucht hij uiteindelijk. "Al 2,5 jaar niet meer" ed trekt zijn wenkbrauw op "en ze gebruikt ook geen telefoon, laptop meer dus daarom reageerde ze waarschijnlijk niet" vult hij zichzelf aan. Ed kijkt me verbaasd aan, hij snapt er duidelijk niks van. Ik kruip veilig terug in Harry's armen.
"Kom anders even mee naar binnen" stelt Zayn voor die de bui al voelt hangen, Ed weet niets van wat er allemaal is gebeurd. Harry tilt me naar binnen en trekt me veilig op zijn schoot als we allemaal zitten.
"Hoe kennen jullie elkaar?" Vraagt Liam die waarschijnlijk eerst wil weten hoe goed Ed mijn familie kent.
"Isa kwam regelmatig met haar broer naar mijn optredens toen ik nog in de kleine cafeetjes stond hier in Engeland. Haar vader heeft zelfs mijn eerste optreden in Nederland voor me geregeld en toen hebben we nog bij hun thuis geslapen" verteld hij enigszins verward. Het is waar, Sjoerd nam me vaak mee naar Engeland en dan gingen we de halve stad af om nieuwe bands te zoeken. Op een van die avonden kwamen we Ed tegen. We waren meteen verkocht en sindsdien kwamen we regelmatig een weekend naar Engeland om naar zijn optredens te gaan. We raakte met hem aan de praat waarna er een best wel hechte vriendschap ontstond.
"Juist, dan zou ik even goed gaan zitten" waarschuwt Harry Ed.
"Wil je dat we het hem vertellen waar je bij bent of wil je even weg" fluistert Harry in mijn oor. Als antwoord kruip ik dichter tegen hem aan en grijp Ed zijn hand vast. Ik ben het hem verontschuldigd om er nu op z'n minst bij te blijven.