Know 37

'Iedereen wil altijd van alles van me. En nu.... gewoon...alles...' zeg ik zachtjes. Liam kijkt me aan maar zegt of doet niks. Een tijdje zitten we zo op het bed zonder iets te doen of te zeggen. Ik raap al mijn moed bij elkaar en schraap mijn keel. 'Eh...Liam...Mag ik..je..ehh...wat vragen?' stotter ik. Hij knikt verbaasd. 'Wat..is..eh..datlittkenopjearm?' zeg ik snel. Liam zijn gezicht verbleekt even en hij kijkt me pijnlijk aan. 'Daar..daar heb ik het liever niet over. Nu nog niet' zegt hij zachtjes. Ik knik even en dan zijn we weer stil. Op dat moment komt Charlote mijn kamer in. 'Louis, mama zegt dat jij de tafel moet dekken' deelt ze me mee. Ik knik en sta op om naar beneden te lopen. Charlotte en Liam alleen achterlatend. Met een chagrijnig gezicht dek ik snel de tafel en loop weer naar boven. Als ik in mijn kamer kom zit alleen Liam daar nog. 'Ik..ik...wil je wel vertellen hoe ik aan dat litteken kom' zegt hij zachtjes. Ik kijk hem verbaasd aan en ga naast hem zitten. 'Op mijn oude school werd ik dus erg gepest' begint hij met trillende stem. 'Eerst was het gewoon scheldwoorden naar mijn hoofd werpen maar het werd steeds erger...'

Ik weet even niet meer wat ik moet schrijven.....
Ik laat wat dingen zich oplossen en als ik dan nog niets weet ga ik het verhaal helaas afronden..
Sorry