HOOFDSTUK 4

Als ik uit de wc kom en terug naar de hal loop, zie ik dat alleen Nils er nog zit. ‘Eindelijk, je bent er.’ zegt hij en hij geeft me een knuffel. Ik blijf maar huilen. We hebben zeker 10 minuten zo gestaan. Daarna had ik geen vocht meer in mijn ogen om te kunnen huilen. Ik kijk Nils aan. Het valt me nu pas op dat zijn ogen zo mooi zijn. We staan een tijdje zonder iets te doen elkaar aan te kijken. ‘Alles komt goed.’ Zegt Nils. ‘Ik ben nu bij je.’ En hij geeft me nog een knuffel en een kus op mijn voorhoofd. Met een arm over mijn schouder lopen we weer richting zijn huis.

Opeens trekt Nils me een ander straatje in. ‘Kom, we gaan eerst even een ijsje halen.’ Zegt hij lachend. We lopen naar de ijsspecialist. Ik neem een hoorntje en Nils ook. Als we onze ijsjes op hebben blijven we nog even zitten. Ik staar voor me uit. ‘Heey Fientje, het komt allemaal goed.’ Zegt Nils. ‘Ik zal er altijd voor je zijn.’ We kijken elkaar aan. Opeens voel ik iets meer dan vriendschap. Nils volgens mij ook, want hij legt zijn hand in mijn nek en kust me. Er gaat van alles door mijn hoofd. Maar toch kus ik hem terug. Misschien is dit wel datgene wat ik zo graag wou. Gewoon iemand waarvan ik kan zeggen, dat hij van mij is. Nils stopt met de kus en kijkt met blozen aan. Ik lach en kijk een beetje naar beneden. ‘Zullen we gaan?’ vraagt hij. ‘Oke.’ Zeg ik en we lopen weer richting huis.

Even later pakt Nils mijn hand. Hij kijkt me aan en zegt: ‘Euh Fien. Nou, ik wil je eigenlijk wat vragen.’ Hij begint erg te blozen. ‘Ik ken je nu al best lang. Maar ik denk dat ik verlieft op je ben geworden. Dus, mag ik mezelf voortaan jou vriendje noemen?’ Hij staart blozend naar de grond. Ik doe mijn armen om zijn nek. Hij kijkt op. ‘Tuurlijk mag je dat.’ fluister ik in zijn oor en kus hem. We hebben daar best lang staan kussen. Daarna lopen we hand in hand terug naar Nils huis.