Sorry mensjes, maar vanaf nu is het nog maar 1 stukje per dag (en soms geen als ik te druk ben) Sorry e :)

Het is 10 uur wanneer ik wordt wakker gebeld. Mensen! Het is zaterdag, laat me toch uitslapen. Maar ik verander meteen van gedacht als ik Zara’s naam zie staan.

• Zara?
- Dag Sanne, hoe is het?
• Goed en met jou?
- Goed. Kan je naar hier komen? Mijn huis bedoel ik dan.
• Nu?
- Ja, liefst zo rap mogelijk.
• Ok, ik ga me douchen en dan kom ik.
- Ok, tot straks.

Zou er iets gebeurd zijn? Ik loop naar de badkamer, douche in een sneltempo en fiets naar Zara. Als ze de deur opendoet, lijkt ze blij me te zijn. ‘Kom binnen, we moeten praten’, zegt ze. We gaan in de zetel zitten. ‘Sanne, ik heb jou nooit de kans gegeven iets te zeggen of het uit te leggen.’ ‘Zara, wat ik deed valt niet goed te praten. Ook al was ik zat, ik had nooit mogen kussen met Joren. Ik weet dat je daar nog altijd kapot van bent.’ ‘Over Joren ben ik al heen. Ik ben vooral kapot van onze ruzie. Ik wil mijn beste vriendin terug.’ ‘Zara, ik vraag je niet om het me te vergeven, maar we kunnen toch starten met opnieuw vriendinnen te zijn.’ ‘Ik wil mijn beste vriendin terug, niet zomaar een vriendin.’ Ik geef haar een knuffel. ‘Beste vriendinnen?’ vraag ik. ‘Beste vriendinnen’, zegt ze bevestigend. ‘Ik moet je nog iets vertellen, maar je moet beloven dat je het geheim houdt.’ ‘Ok.’ ‘Ik kan het eigenlijk ook tonen’, zegt ze en ze loopt naar boven. Als ze naar beneden komt, wordt ze door iemand gevolgd. ‘Niet hysterisch worden alstublieft’, zegt ze en dan zie ik dat het Liam Payne is. De Liam Payne. ‘Wat? O my god!’

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen