HOOFDSTUK 3

Oooh, eindelijk zijn we er. We hebben 20 minuten moeten lopen voordat we bij de bioscoop waren. ‘En jongens.’ Vraag ik. ‘Naar welke film gaan we eigenlijk?’ Ik hoor overal “euh-geluiden”. Maaike en ik kijken elkaar en roepen tegelijk kei hard ‘Pitch Perfect’. ‘Oke dan gaan we daar heen. We halen de kaartjes en popcorn met wat te drinken. Daarna lopen we op ons gemak naar de zaal. Ik zit naast Nils en naast Maaike. Rein is naast haar gaan zitten en Owen zit aan de andere kant van Nils en Daan lang Rein. Als we alle 6 zitten hoor ik opeens iemand achter me. ‘Kijk eens wie we hier hebben.’ Ik herken die die stem. Ik kijk achterom en mijn vermoede is bevestigd. Liza. ‘Waarom zit jij nou hier met deze mensen, heb je ze betaald om hier te komen? Of gedwongen? Ze zijn vast niet vanzelf mee gegaan.’ ‘Toch wel, zou bij jou niet zo snel gebeuren.’ Roep ik bot terug. Gelukkig heeft Nils ook alles gehoord. Hij tikt me aan en fluistert in mijn oor ‘Je moet ze gewoon negeren.’ Ik knik en gelukkig begint de film al snel.

In de pauze loop ik samen met Maaike naar de wc. ‘Wat was er nou aan het begin van de film?’ Het enige wat ik zeg is: ‘Liza’. ‘Nee niet weer dat kind.’ Roept Maaike meteen. Maaike heeft net als ik een hekel aan haar. We lopen terug naar de zaal. Als de film bezig is voel ik dat er iets in mijn nek wordt gegooid. Ik pak het uit mijn haar. Tuurlijk, de popcorn van Liza. Fijn… Gelukkig is het zoute popcorn merk ik nadat ze al een paar keer hebben gegooid. Dat blijft niet in mijn haar hangen. Ik voel dat ze nog steeds gooien, maar ik negeer het gewoon.

Als even later de film afgelopen is, zie ik dat Liza met haar vriendinnen meteen weglopen. Als ik opsta en omdraai hoor ik Daan roepen. ‘Wow, Fien. Wat is er met jou gebeurt?’ Ik kan het niet aan alles bij elkaar. Ik begin te huilen en ren naar de wc’s. Ik sluit me op in een hokje. Een paar secondes later hoor ik nog een paar mensen binnenkomen. ‘Je had haar gezicht moeten zien toen ze zag dat ik er ook was.’ Nee he. Ik dacht eindelijk van haar af te zijn. ‘Ze kan er gewoon niet tegen dat ik mooie, slimmer en populairder ben dan zij.’ Zegt Liza. Hoor haar lachend weglopen. Nu komen de tranen pas echt. Ik zit bijna een kwartier in het hokje te huilen voordat ik eruit kom.