Hoofdstuk 15

Zachtjes eindigde onze zoen en Harry ging weer in zijn stoeltje zitten.
Oncomfortabel keken we elkaar aan,maar uiteindelijk was ik de eerste die de ongemakkelijke stilte doorbrak.Want als er iets was dat ik haatte,waren het wel ongemakkelijke stiltes,en dus probeerde ik ze ook altijd,op de belachelijkste manieren,op te vullen.
Stom als ik was,was ik zo verbouwereerd dat ik iets zei wat nu totaal geen nut had.
'Dus euhm...Hoeveel huisdieren heb je?"Vroeg ik nonchalant,alsof dit het soort vraag was dat je nu zou moeten stellen.
Harry keek me verbouwereerd aan en dat nam ik hem niet kwalijk.
"Ik heb een kat..."Antwoordde hij nog steeds op een vragende toon.Maar na een tijde zei hij:"Ok,wat voor een vraag stel je nu eigenlijk?We hebben zonet gekust en dit is het eerste wat jij zegt?"
Na nog een korte stilte konden we er gelukkig allebei om lachen.
"Ja,sorry.Ik was gewoon zo geschrokken dat ik niets anders kon bedenken."Zei ik.
"Dus, euhm...Vond je het goed?"Vroeg hij met een lieve glimlach op zijn gezicht.
"Het was geweldig!"En dat was niet echt gelogen.Zijn kus was echt de beste die ik ooit gekregen had,maar er was gewoon niet echt chemie tussen ons.
Ok,dacht ik bij mezelf.Harry wordt het niet,het is wel een leuke jongen,maar die chemie was er niet.
Op naar de volgende dus.
"Euhm..."Probeerde ik,omdat ik eigenlijk wel naar huis wou."Ik moet maar eens gaan,ik moet dringend....Mijn vissen voeren."
Harry keek me verbaasd aan.Snel stond ik op en liep het eethuisje uit.
"Wat was haar probleem opeens?"Mompelde Harry bij zichzelf.
Toen ik buiten was bedacht ik me dat ik niet echt goed was in dingen verzinnen.Toen we net gekust hadden vroeg ik Harry wat zijn huisdieren waren..Kom op ,hoe verzin ik het toch ,en toen ik me uit de voeten wou maken moest ik zogezegd mijn vissen gaan voeren.Wat bezielde me toch?
Maar ja,het was me gelukt om buiten te komen,op welke manier dan ook,dus besloot ik om maar weer eens naar huis te gaan.
Ik nam de bus en na enkele minuten kwam ik weer aan bij ons mooie,gezellige huisje.
Ik ging naar binnen en kwam tot de constatering dat ik toch geen goudvissen had,dus waarvan ik die leugen haalde had ik ook geen idee.
Ik ging naar mijn kamer om mijn tas uit te pakken en realiseerde me toen pas dat ik eigenlijk helemaal niets had gekocht.
Door al die afleiding van Harry was ik vergeten dat ik oorspronkelijk naar de stad was gegaan om te winkelen.
Net toen ik me dat bedacht rinkelde mijn gsm.
"Hallo?Met wie spreek ik?"Vroeg ik.
"Met Louis."Hoorde ik een vrolijke stem zeggen aan de andere kant van de lijn.
"Ooh,dag Louis.Hoe gaat het met je?"Vroeg ik opgewekt.
"Goed goed,ik wou eens vragen of je zin had om mee de stad in te gaan,ik heb nood aan wat nieuwe kleren."
Ik lachte bij het feit dat ik net van de stad kwam,maar dit kwam wel goed uit,dan kon ik eindelijk mijn shopping-uitje verder zetten.
"Klinkt goed,zien we elkaar bij de H&M?"Vroeg ik.
"Goed,ik zie je daar,tot gauw."
De verbinding werd verbroken het leek wel of het hele tafereel werd teruggespoeld,ik pakte mijn tas terug in en keerde weer terug naar de deur om vervolgens de bus weer te nemen.
Toen ik op de bus zat bedacht ik me dat het misschien niet helemaal juist was wat ik deed.
Misschien kwetste ik Liam's gevoelens wel? ... Nee,die popsterren doen dat zelfs immers,als ze hun liefje beu zijn dumpen ze ze weer voor iemand anders en na enkele dagen ligt er al weer een nieuwe aan hun voeten.
Dus....Op naar de volgende.
________________________________________________
MissMalikXx