05 Naar Korea

Me moeder kwam zachtjes de kamer in "lieverd, ik heb ontbijt klaar staan je tassen al bij de deur" ik draaide me om "ja mam is goed kom zo" ik wist dat ik zo weg moest ze wou nu alles perfect hebben een ontbijtje me spullen netjes gemaakt ik merkte dat me tandenborstel en me schampoo al weg waren nog even dacht ik en alles van mij verdwijnd uit dit huis die gedachte maakte plaats voor een verdrietig gevoel snel duwde ik het weg ik moest blij zijn ik bedoel ik ga naar Korea dat gebeurd niet bij iedereen, ik pakte de laatste tas me naar beneden ging aan de ontbijt tafel zitten en dronk me thee die al best wel lauw was ik keek naar me broertje hij was wel erg vrolijk het irriteerde me gewoon ik loop naar de koelkast om te kijken wat er te eten valt ik zag een pak vla staan ik bukte naast de koelkast om in de kastjes te kijken yes dacht ik er is nog cornflakes ik pakte de cornflakes en de vla trapte met me hak de koelkast dicht en dee vla bij me cornflakes me moeder kwam binnen "weet je zeker dat je hier genoeg aan hebt"? ze wees naar me kom met cornflakes en vla "ja" zei ik met volle mond ik slikte door "anders koop ik op het vliegveld wel wat" ze keek me geschokt aan "weer je wel hoe duur dat is" ik werd rood "euh ja mam dat weet ik" vlug verandere ik van onderwerp "heb je alles al in de auto staan"? ze wees naar de hal oké dus ik moest zelf gaan kijken prima ik stond op wierp een blik in de hal en zag dat alles weg was ik hoorde me moeder nog roepen "ohja je vader is er ook" ik reageerde boos "mam waarom nou" ze keek me aan met haar hoofd omde hoek van de hal deur "ik kan daar niks aan doen dat je vader komt" ik zuchte geririteerd ik wou nu zo snel mogelijk weg "mam gaan we nu ik heb geen zin meer om te wachten" ik wou dat dit zo snel mogelijk achter de rug was sinds me vader bij me moeder weg is en nooit naar mijn wedstrijden komt kijken heb ik ook liever niet dat hij komt, ach er zal wel een reden voor zijn ik pak me jas en loop naar de auto stap in en kijk uit het raam ik voel me mobiel trillen
"ben je al onderweg? x anke"
ik sms terug dat ik onderweg ben, de radio draait een leuk nummer B1A4 met Beatiful target zachtjes zing ik mee ik kan maar vast in hun muziek vallen als ik toch Koreaans moet praten daar, hoe dichter ik bij schiphol kom des te zenuwachtig ik word eindelijk roept me broertje we zijn er vol spanning stap ik uit zullen me vriendinen er al staan snel pak ik me tas en spullen en ren naar de vertrek hal ik wil nu weg zo veel adereline heb ik in me lichaam als ik binnen ben hijg ik als een oud paard als me moeder bij me staat ga je maar vast staan ik haal je ticket ze omhelst me even en loopt naar de ticktet balie met me broertje ik loop naar de vertrek hal ik zie heel veel mensen staan schichtig kijk ik om me heen probeer me groter te maken door op me tenen te gaan staan boe hoor ik achter me ik schrik en draai me om "he meid we komen je uitzwaaien" ze wees naar de rest van de meiden "we laten je niet gaan hoor zonder afscheid" ik kijk ze met een breede glimlach aan we staan druk te praten als ik iemand hoor kuchen en zegt "pardon mag ik even me dochter zien voordat ze weg gaat'? ik kijk de man vreemd aan hoe durft hij me dochter te noemen als ik goed kijk zie ik het ps me mond vormt een oh ik knijp in me hand Anke kijkt me raar aan en zegt 'Sun Hea gaat het wel je bent een beetje bleekjes" ik slik even en zeg "hoi meneer" het woord papa krijg ik er niet uit ik zie dat zijn gezicht betrekt bij het woord meneer me moeder kijkt me boos aan en zegt "kun je nu niet even normaal doen" nu word ik echt boos "sorry mam maar hij is me vader niet en je weet waarom zelf hij weet het" en ik wijs naar hem hij krimpt in elkaar ik kijk naar de klok zie dat het tijd is en zeg "meiden ik spreek jullie vanavond wel" ik gaf ze een knuffel liep naar me moeder en me broertje gaf ze een knuffel en zei tegen me moeder met een geiriteerde ondertoon "ik kan er niks aan doen dat je vader komt goed bezig mam" ik liep naar me 'vader' en keek hem aan "Meneer uw heeft me stemming bederft erg bedankt" ik knikte naar hem en liep naar me vliegtuig die elk moment kon opstijgen ik liet me ticktet zien de vrouw knikte naar me dat ik door kon lopen en ik liep naar binnen een volgende vrouw wees me naar me plek en wenste me een fijne vlugt ja dacht ik dat zal wel lukken zachtjes zei ik Korea Here I Come.