Chapter 7 - Meanwhile in Stockholm, Sweden...

Meanwhile in Stockholm, Sweden...

Gespannen zaten de jongens in de auto op weg naar het vliegveld. Harry dacht bij het wegrijden dat hij de weg wel kende, maar toen hij in zijn achteruitkijkspiegel de borden Airport zag staan wist hij dat hij fout reed. Gelijk heeft Louis, die naast hem zat de Tom-Tom ingesteld en daardoor reden ze nu eindelijk de goede kant op.

“Harry, volgens de borden kun je hier links parkeren.” Liam, die achter Harry zat tikte Harry gestrest op zijn linker schouder.
“Ja Liam, dat zie ik ook wel!” Chagrijnig reed Harry het parkeerterrein op.
“Nou sorry hoor...” Quasi geschrokken keek Liam naar buiten toe.
“Jongens geen ruzie maken, we moeten ons concentreren om de vlucht nog te halen!” Kwam Zayn tussenbeide.
“Jaja..” mompelde Harry en Liam haalde zijn schouders op.

Harry had de auto geparkeerd en snel waren ze naar de incheck balie gelopen. Liam had in de auto al 5 tickets naar Nederland geboekt voor de volgende vlucht. Wat ze niet wisten was dat die maar 30 minuten na de KLM vlucht waar James mee vloog vertrok. Snel checkte de jongens in en liepen naar de douane toe.
“Alle elektronica, sleutels en andere voorwerpen in deze bak a.u.b.” Zei een wat oudere vrouw. Snel deden de jongens wat ze vroeg en liepen door het metaal detectiepoortje heen. Liam als eerste, daarna Niall, toen Louis en daarna Zayn. Niemand piepte, totdat Harry er doorheen ging. Hij piepte, waardoor hij gefouilleerd moest worden. Hij werd gefouilleerd, maar er werd niks gevonden, dus ze mochten door. Snel pakte ze allemaal hun spullen en liepen ze naar de goede gate toe. Daar moesten ze nog bijna een half uur wachten voordat ze het vliegtuig in mochten.

“Jongens, als we toch nog een half uur moeten wachten, ga ik wat eten halen!” Zei Niall en hij stond op. Liam keek hem aan en knikte.
“Ik heb ook honger, dus ik ga wel mee.” En stond ook op. “Wil iemand anders nog iets?” vroeg hij en Louis schudde zijn hoofd.
“Ik heb geen honger, maar als je ergens een flesje Sprite kan halen, dan wil ik dat wel.”
“Ik wil ook wel wat eten, maar ik loop ook wel mee...” Zayn stond ook op.
“Harry, wil jij nog iets?” vroeg Liam en Harry knikte.
“Chocola.” mompelde hij en Liam knikte. Daarna liepen de jongens weg en Louis keek bezorgd naar zijn beste vriend.
“Harry, alles goed?” vroeg hij zachtjes. Harry keek hem aan en knikte flauwtjes.
“Ja, maak je maar geen zorgen om mij.” Even viel hij stil en toen zei hij “Ik zit gewoon met te veel dingen in mijn hoofd.”
“Wat voor dingen?” vroeg Lou verbaasd.
“Gewoon, dingen!” Riep Harry onverwachts boos uit. “Waar maak jij je nou ineens zorgen om?!”
“Jezus, wat ben jij opvliegend vandaag! Eerst al tegen Liam en nu zelfs tegen mij... Ik ben gewoon verbaasd en wil je kunnen helpen. We zijn toch vrienden?” Louis keek Harry niet aan en probeerde een traan te onderdrukken. De gevoelens die hij voelde voor Harry zorgde ervoor dat hij Harry met alle problemen ter wereld nog zou willen helpen, maar hij voelde zich nu boos en verdrietig omdat Harry hem wegduwde met zijn opvliegendheid...
Harry keek Lou verbaasd aan.
“Vrienden?” vroeg hij verbaasd en Louis schrok. “Wij zijn helemaal geen 'vrienden'! Wij zijn beste vrienden!!” riep Harry uit en hij gaf Louis een stevige knuffel.
“Met de problemen waar ik mee zit, kun je me alleen niet helpen, want dat ligt te gevoelig...” Harry liet Louis los en keek de andere kant op. Louis keek naar de kwetsbare jonge jongen en voelde een vlaag van verliefdheid door hem heen gaan.
“Hoezo niet? Ik wil je met alles helpen!” fluisterde Louis Harry in zijn oor en Harry draaide zijn hoofd om. Daardoor raakte zijn neus en die van Louis elkaar. Ze keken elkaar diep in de ogen en in een vlaag van verliefdheid en verstandsverbijstering drukte Louis, midden in de drukke gate, zijn lippen op die van Harry. Harry, die nog wel kon nadenken duwde hem weg, omdat anders de gevolgen niet te overzien zouden zijn. Louis keek hem niet aan en voelde het wegduwen als een afwijzing. Hij sprong op en liep snel weg richting de wc's. Harry bleef niet begrijpend achter en zag in de verte Liam, Zayn en Niall aan komen lopen. Ze hadden hem in de gaten en Niall zwaaide naar hem. Hij zwaaide terug en gebaarde naar de wc. Daarna stond hij op en liep ernaartoe.

“Louis, waar ben je nou?” mompelde hij zachtjes terwijl hij alle hokjes openduwde. Alle wc's waren leeg, behalve de laatste en hij bleef voor de deur stilstaan, luisterend of hij Louis misschien kon horen.
“Lou?” Harry riep wat harder en hoorde gesnik. “Ben je hier Lou?”
Harry bleef luisteren, maar hij hoorde helemaal niks meer. Hij klopte nog een keer op de deur, maar er kwam geen reactie. Verward liet hij zich tegen de muur tegenover de deur zakken een bleef naar de deur staren, alsof die daardoor open zou gaan...

Voor zijn gevoel zat Harry daar al een half uur toen de deur van de toiletruimte open ging.

“Harry, wat doe je daar? Waar is Louis? We moeten het vliegtuig in!” Druk pratend kwam de kleine blonde Ier binnen gelopen.
“Ik- Ik denk dat Louis daar binnen is... Ik weet het niet zeker.”
“Lou! We moeten gaan!” Niall liep naar het hokje dat Harry aanwees en klopte hard op de deur.
“Ik ga vast..” Harry stond op en liep als een zombie richting de deur. Niall keek Harry verbaasd na en snapte niet wat er aan de hand was.

“Harry, waar bleef je nou?” vroeg Liam geërgerd , maar zijn blik verzachtte toen hij de jongen aan keek. “Wat is er met jou aan de hand?” Harry haalde zijn schouders op en pakte zijn ticket aan die Liam in zijn hand had.
“Ik weet het niet en ik wil het er niet over hebben... We moeten inchecken.” mompelde hij en hij liep naar de incheck balie.

Liam en Zayn lieten het maar zo en liepen achter hem aan nadat ze Louis en Niall in de verte aan zagen komen. Snel checkte iedereen in en liepen ze naar hun plaatsen in het vliegtuig. Harry zat daar al en Louis die als laatste binnen kwam schrok van het plaatsnummer op zijn ticket. “Dat is precies naast Harry!” Dacht hij en hij stootte Zayn aan, maar die reageerde niet en ging op zijn plek zitten. Gedwongen ging Louis zitten en keek de andere kant op terwijl Harry hem aanstaarde.

“Lou-ehh?” fluisterde Harry zachtjes terwijl ze opstegen. Hij had een kleine 10 minuten niks gezegd en nagedacht over wat hij zou zeggen, maar hij wist het nog steeds niet. Het enige dat hij erger vond dan de situatie was het feit dat Louis hem negeerde, dus hij wilde dat Louis hem gewoon aankeek en tegen hem sprak...
“Louis?” probeerde Harry nog een keer, nu wat harder, maar de Doncaster-jongen negeerde hem en bleef weg kijken, dus Harry pakte zijn iPod, deed zijn oortjes in en zette zijn muziek aan. Gelijk schelde de muziek van Kings Of Leon in zijn oren en hij liet zich meeslepen met de tekst van Use Somebody.


~

Zo weer een leuk stukje tekst voor jullie Het is nog niet de ontknoping van wat er met Sander is gebeurd, maar alvast wel wat drama tussen Harry en Louis

I hope you liked it and that you are willing to give me some feedback and maybe even some kudo's

See ya