~Amy Green~

We zaten op mijn bed en we hadden nog maar één ding en dat was wonderbaarlijk maar waar onze namen. Ik keek naar het scherm en Harry was rond aan het kijken. De klink van de deur ging naar beneden en mijn moeder haar hoofd kwam langs de deur kijken. Ik keek haar vragend aan. 'Willen jullie iets drinken?' Vroeg ze. Ik knikte hevig. Ze keek naar Harry die ook knikte. 'Cola goed?' Vroeg ze. We knikten allebei. Ik keek terug naar het scherm maar er kwam niks in me op wat ik wou vertellen. 'Wat nu?' Vroeg Harry geïrriteerd. Ik haalde mijn schouders op. Mijn moeder die daar juist verdwenen was kwam nu helemaal mijn kamer binnen en zette de cola's op mijn nachtkastje. Ik lachte om haar te bedanken. 'Graag gedaan.' Zei ze. 'En hebben jullie al veel?' Vroeg ze Geïnteresseerd. 'Nee.' Zei Harry. 'Oké dan zal ik jullie laten.' Zei ze en vertrok weer. 'Waarom praat je niet?' Vroeg Harry. Ik haalde mijn schouders op. 'Komaan er moet toch een reden voor zijn.' Zei hij. Ik zei niks terug en staarde gewoon voor me uit. 'Komaan kalf je moet niet doen of je doof stom bent eh je praat alleen niet!' Riep hij in mijn gezicht. Ik keek hem aan en stond recht, ik wandelde rustig naar de deur ook al brak het me vanbinnen. Ik opende de deur en wees naar buiten. 'Wat wil je dat ik doe, dat ik weg ga?' Vroeg hij bot. Ik knikte. 'Best ik wil hier ook niet zijn, trut.' Siste hij. Hij wandelde stug naar de deur en ik hoorde de voordeur dicht slagen. Als hij zo kon doen kon ik dat ook. Ik keek door mijn kamer en Harry was zijn Iphone vergeten. Typisch. Ik zuchtte. En liep naar beneden, ik deed de voordeur open en ik zag hem zitten met zijn handen in zijn haren. Ik stapte naar buiten en liep naar hem toe. Ik ging voor hem staan en stak zijn Iphone vooruit. Hij keek me aan en pakte de Iphone. 'Dankje.' mompelde hij binnensmonds. 'Sorry.' Zei hij nog. Ik keek hem raar aan. 'Sorry, ik had niet zo moeten reageren.Ik meende het niet.' Zei hij zacht. Ik haalde mijn schouders op en pakte mijn gsm en typte Als je het niet meende waarom zei je het dan? Ik draaide mijn gsm naar hem toe en hij las het. Hij zuchtte. 'Omdat..' Hij keek voor zich uit en keek toen terug naar mij. 'Omdat het een gewoonte is sorry, ik reageer altijd te snel. Als het niet lukt en dan word ik boos.' Zei hij. Ik knikte, en keek vooruit. Het was al donker, dat viel me nu pas op. Ik geeuwde. Ik pakte mijn gsm en typte Ik ga slapen ik ben moe. Morgen na school verder? Hij keek mee op mijn gsm en knikte. 'Oké zie je morgen.' Zei hij en stond op en liep weg. Ik bleef kijken tot hij uitzicht was en liep dan naar binnen. Ik ging aan de eettafel zitten en at snel mijn eten op en rende toen naar boven. Ik deed mijn pyjama aan en ging onder mijn warme dekens liggen. Eindelijk rust.