Chapter 16
Ik merkte dat de jongen aardig probeerde tegen te stribbelen,
Maar het had weinig nut,
Elke stap dat die terug liep, gooide ik hem weer een meter of twee voor mij dankzij de ketting,
Als ik Alison in de verte zie staan zwaai ik even,
Alison merkt mij op en sprint op mij af,
"Meester, ik heb alles wat we nodig hebben voor onze reis"
Ze glimlacht, buigt en kijkt dan naar de jongen die vast geketend zit.
"Meester, wie is dit? Is dit een nieuwe slaaf?"
Ze glimlacht even, blijkbaar herkende ze hem.
'Ja Alison, dit is een nieuwe slaaf voor mij collectie'
Ik glimlach even en kijk de jongen even aan,
Hij was deels boos, maar zijn ogen straalde ook geluk uit.
Ik trek hem wat dichterbij tot dat onze gezicht nog geen meter van elkaar verwijderd zijn,
'Vertel me waar dat pak ligt!'
Ik fluister de woorden zodat niemand het kan horen,
De jongen kijkt even verbaasd en glimlacht dan,
"Best, ik had er zelf toch weinig aan"
Ik laat de jongen los waarna het vooruit loopt,
Ik volgt hem terwijl Alison naast mij loopt.
"Meester, waarom wilde je een tweede slaaf?"
Ik glimlach even want ze bleef in haar spel hangen,
'Omdat hij informatie had die ik nodig heb'
Ik grijns even, mijn oude outfit, als ik die weer had, dan was ik weer krachtig.
De jongen stopt voor een gigantisch standbeeld van een Cyborg,
Waarschijnlijk de leider.
Voordat we ook maar verder konden lopen horen we achter ons explosies.
Ik draai mijzelf om en scan de omgeving,
Mijn scanner ving verschillende levensvormen op,
MENSEN!
Ze hadden het gevonden en vielen nu massaal aan!
Ik grijns even, hun verdiende loon.
Maar ik moest dan wel opschieten, als ik het pak wilde hebben.
Ik duw de jongen vooruit waarna we onder het standbeeld door gaan,
Hij stopt even en drukt op een tegel,
Een stuk van het standbeeld verschuift waarna een trap omhoog verschijnt.
Ik glimlach even en loop omhoog terwijl ik hem mee trek,
Als we boven komen grijns ik even,
Het pak moest hier ergens liggen,
Ik hoor glas breken waarna ik op het geluid afren,
Een raam was gebroken, en het pak?! Waar was die?!
Ik kijk de kamer rond, maar de plek waar het pak had horen liggen was leeg...
Ik zucht even en kijk naar het raam,
Bloed... Dat zou een spoor achterlaten voor nu.
Ik sprint naar beneden terwijl ik de jongen achter mij aan trek,
Alison had wat Cyborgs en mensen afgeweerd die naar binnen wilde,
Ik glimlach even en we sprinten met ze drieën naar achteren,
Er moest een tweede uitgang zijn,
Mijn scanner had ik het bloed laten scannen zodat ik het later weer kon zoeken en volgen,
Maar voor nu moest ik een uitgang hebben,
Als we een Cyborg door een muur zien heen gaan grijns ik,
Technologie, een projector om een muur te creëren voor mensen en buitenstaanders,
Ik sprint erop af waarna Alison en ik door de muur heen rennen,
De jongen trek ik ons achterna, na een paar meter verder in de gang stopt de jongen opeens,
"Mijn spullen!" is het enige wat die zegt,
Ik zucht even maar hij had gelijk,
Hij had zijn eigen spullen altijd en nu had hij die niet meer.
Ik haal de ketting van mijn pak af waarna ik hem weg wenk,
'Ga je spullen halen, als je terug komt is dat aan jouw, als je verder alleen wilt dan is dat ook aan jouw'
Ik glimlach even en draai dan om,
Alison en ik sprinten snel verder waarna we het licht tegemoet lopen,
Als we boven staan kijk ik even verbaasd om mij heen,
Cyborgs lagen dood op de grond,
Allemaal stukken van Cyborgs lagen overal,
Ik kijk even de verte in waar een jongen staat met zijn zwaard,
Blijkbaar had hij telkens elke Cyborg hier opgewacht die wilde ontsnappen!
Ik grijns even en pak mijn zwaard van mijn been af,
De jongen glimlacht even en loopt dan op Alison en mij af,
"Alison, Alison, Alison... Is dit nauw werkelijk je nieuwe roeping? Een slaaf van een Cyborg zijn?"
De jongen lacht even, maar mijn ogen staan op Alison,
Wie kende zij niet? En waarom kende hij haar?!
Ik zucht even en focus weer op de jongen,
"Hij is mijn slaaf Jayson, niet andersom"
Alison grijnst even terwijl de jongen die Jayson heet verbaasd kijkt,
'Meesteres, wilt u dat ik met hem afreken?'
Ik grijns even terwijl ik mijn tong langs het zwaard laat gaan,
Jayson kijkt even grijzend naar mij waarna hij zijn zwaard terug in zijn schede doet,
"Dus Alison, een Cyborg als slaaf... Waarom?!"
Het leek wel alsof hij er niet mee eens was,
"Ze zijn betere vechters dan ons, sneller en slimmer. Hun scanner vangt ook meer op en als je zijn level ziet weet je waarom"
Alison grijnst weer even en wenkt met haar hand dat ik mijn zwaard weg moet doen,
Ik stop mijn zwaard terug op mijn been waarna ik rustig ga staan,
"Slaaf, laat Alison en mij even alleen!"
Dacht hij nauw werkelijk dat HIJ mij kon commanderen?!
Ik trek mijn zwaard weer waarna ik binnen een split seconden hem tegen Jayson zijn nek aan heb,
Alison begint te lachen en fluit dan,
"Jayson, hij houdt er niet van als andere hem commanderen"
Jayson kijkt even met ogen die angst uitspugen in mijn ogen waarna hij een stap naar achter doet,
Ik grijns even, doe mijn zwaard terug en loop naar Alison.
"Jayson, wij moeten weer verder, een missie van de baas"
Jayson knikt waarna hij weer verdwijnt in de stofwolk,
Alison kijkt mij even aan waarna we de andere kant op wandelen.
Maar het had weinig nut,
Elke stap dat die terug liep, gooide ik hem weer een meter of twee voor mij dankzij de ketting,
Als ik Alison in de verte zie staan zwaai ik even,
Alison merkt mij op en sprint op mij af,
"Meester, ik heb alles wat we nodig hebben voor onze reis"
Ze glimlacht, buigt en kijkt dan naar de jongen die vast geketend zit.
"Meester, wie is dit? Is dit een nieuwe slaaf?"
Ze glimlacht even, blijkbaar herkende ze hem.
'Ja Alison, dit is een nieuwe slaaf voor mij collectie'
Ik glimlach even en kijk de jongen even aan,
Hij was deels boos, maar zijn ogen straalde ook geluk uit.
Ik trek hem wat dichterbij tot dat onze gezicht nog geen meter van elkaar verwijderd zijn,
'Vertel me waar dat pak ligt!'
Ik fluister de woorden zodat niemand het kan horen,
De jongen kijkt even verbaasd en glimlacht dan,
"Best, ik had er zelf toch weinig aan"
Ik laat de jongen los waarna het vooruit loopt,
Ik volgt hem terwijl Alison naast mij loopt.
"Meester, waarom wilde je een tweede slaaf?"
Ik glimlach even want ze bleef in haar spel hangen,
'Omdat hij informatie had die ik nodig heb'
Ik grijns even, mijn oude outfit, als ik die weer had, dan was ik weer krachtig.
De jongen stopt voor een gigantisch standbeeld van een Cyborg,
Waarschijnlijk de leider.
Voordat we ook maar verder konden lopen horen we achter ons explosies.
Ik draai mijzelf om en scan de omgeving,
Mijn scanner ving verschillende levensvormen op,
MENSEN!
Ze hadden het gevonden en vielen nu massaal aan!
Ik grijns even, hun verdiende loon.
Maar ik moest dan wel opschieten, als ik het pak wilde hebben.
Ik duw de jongen vooruit waarna we onder het standbeeld door gaan,
Hij stopt even en drukt op een tegel,
Een stuk van het standbeeld verschuift waarna een trap omhoog verschijnt.
Ik glimlach even en loop omhoog terwijl ik hem mee trek,
Als we boven komen grijns ik even,
Het pak moest hier ergens liggen,
Ik hoor glas breken waarna ik op het geluid afren,
Een raam was gebroken, en het pak?! Waar was die?!
Ik kijk de kamer rond, maar de plek waar het pak had horen liggen was leeg...
Ik zucht even en kijk naar het raam,
Bloed... Dat zou een spoor achterlaten voor nu.
Ik sprint naar beneden terwijl ik de jongen achter mij aan trek,
Alison had wat Cyborgs en mensen afgeweerd die naar binnen wilde,
Ik glimlach even en we sprinten met ze drieën naar achteren,
Er moest een tweede uitgang zijn,
Mijn scanner had ik het bloed laten scannen zodat ik het later weer kon zoeken en volgen,
Maar voor nu moest ik een uitgang hebben,
Als we een Cyborg door een muur zien heen gaan grijns ik,
Technologie, een projector om een muur te creëren voor mensen en buitenstaanders,
Ik sprint erop af waarna Alison en ik door de muur heen rennen,
De jongen trek ik ons achterna, na een paar meter verder in de gang stopt de jongen opeens,
"Mijn spullen!" is het enige wat die zegt,
Ik zucht even maar hij had gelijk,
Hij had zijn eigen spullen altijd en nu had hij die niet meer.
Ik haal de ketting van mijn pak af waarna ik hem weg wenk,
'Ga je spullen halen, als je terug komt is dat aan jouw, als je verder alleen wilt dan is dat ook aan jouw'
Ik glimlach even en draai dan om,
Alison en ik sprinten snel verder waarna we het licht tegemoet lopen,
Als we boven staan kijk ik even verbaasd om mij heen,
Cyborgs lagen dood op de grond,
Allemaal stukken van Cyborgs lagen overal,
Ik kijk even de verte in waar een jongen staat met zijn zwaard,
Blijkbaar had hij telkens elke Cyborg hier opgewacht die wilde ontsnappen!
Ik grijns even en pak mijn zwaard van mijn been af,
De jongen glimlacht even en loopt dan op Alison en mij af,
"Alison, Alison, Alison... Is dit nauw werkelijk je nieuwe roeping? Een slaaf van een Cyborg zijn?"
De jongen lacht even, maar mijn ogen staan op Alison,
Wie kende zij niet? En waarom kende hij haar?!
Ik zucht even en focus weer op de jongen,
"Hij is mijn slaaf Jayson, niet andersom"
Alison grijnst even terwijl de jongen die Jayson heet verbaasd kijkt,
'Meesteres, wilt u dat ik met hem afreken?'
Ik grijns even terwijl ik mijn tong langs het zwaard laat gaan,
Jayson kijkt even grijzend naar mij waarna hij zijn zwaard terug in zijn schede doet,
"Dus Alison, een Cyborg als slaaf... Waarom?!"
Het leek wel alsof hij er niet mee eens was,
"Ze zijn betere vechters dan ons, sneller en slimmer. Hun scanner vangt ook meer op en als je zijn level ziet weet je waarom"
Alison grijnst weer even en wenkt met haar hand dat ik mijn zwaard weg moet doen,
Ik stop mijn zwaard terug op mijn been waarna ik rustig ga staan,
"Slaaf, laat Alison en mij even alleen!"
Dacht hij nauw werkelijk dat HIJ mij kon commanderen?!
Ik trek mijn zwaard weer waarna ik binnen een split seconden hem tegen Jayson zijn nek aan heb,
Alison begint te lachen en fluit dan,
"Jayson, hij houdt er niet van als andere hem commanderen"
Jayson kijkt even met ogen die angst uitspugen in mijn ogen waarna hij een stap naar achter doet,
Ik grijns even, doe mijn zwaard terug en loop naar Alison.
"Jayson, wij moeten weer verder, een missie van de baas"
Jayson knikt waarna hij weer verdwijnt in de stofwolk,
Alison kijkt mij even aan waarna we de andere kant op wandelen.
Reageer (2)
Ik heb het eens met KatRaven, volgens mij is er iets met die Alison waardoor het misschien niet zo slim was een team te vormen, tof stukje
1 decennium geledenOMG MEER!! ik wil weten waarom Alison iedereen kent!! en wie haar baas is O.O
1 decennium geleden