Nineteen

Lauren was zo druk aan het bellen en de boodschappen aan het opruimen dat ik haar maar even haar gang liet gaan. Zelf was ik, met mijn boekje en pen op de bank neer geploft. Dit was de eerste keer dat mijn ispiratie wel een bodemloze put leek, de ene na de andere zin kwam op papier te staan. Na een tijdje liet ik mijn ogen over de tekst glijden en vond dat het al behoorlijk op een liedje begon te lijken. "What's that?" Klonk de stem van Lauren plotseling achter me waardoor ik opschrok uit mijn concentratie. "This.. This is one of the ways i expres my feelings." Zei ik terwijl ik met mijn vinger op het boekje wees. "Can i see it?" Vroeg ze nieuwsgierig. Ik knikte en gaf haar mijn boekje aan, ik zag hoe haar ogen over de regels gingen en langzamer hand kwam er een glimlach op haar gezicht te staan.
      "Skye, this is really good. It kinda looks like a song." Zei ze waarna ze me het boekje weer terug gaf. "I guess that's it, i just need to get the last few words of the chorus and a good melody." Zei ik toen ik mijn ogen weer over de zinnen liet gaan. "Maybe i can help you with the words, cause you know how my musical ambitions are." Grinnikte ze. "Yeah i know, but maybe you can help me out with your guitar?" Ze knikte en plofte op de bank naast me en keek mee naar de laatste zin die ik opgeschreven had.
'I know that its gonna take some time
I've got to admit that the thought has crossed my mind
This might end up like it should
And I'm gonna say what I need to say
And hope to god that it don't scare you away
Don't wanna be misunderstood
But I'm starting to believe
Oh I'm starting to believe that this could be the start of something good '
      Ik zong de laatse paar woorden die we samen hadden op geschreven. Lauren keek me met stralende ogen aan en klapte luis voor me, we hadden het gewoon geflikt. We hadden samen een lied geschreven, en ik was er trots op. "You know we what yuu should do, you should record it and i'll play the chords on my guitar." Ik liep terug naar de bank en omhelzde mijn beste vriendin.
      "Yeah maybe, but first you need to spill the beans!" Zei ik streng. "About what boo?" Zei Lauren, maar ik zag dat ze rood werd en dus prima begreep waar ik het over had. "You and Max!" Zei ik toen ze geen aanstalte maakte om het me te vertellen. "Well i've been texting with him all night and when i walked in earlier, it was him on the phone." Zei ze met de blosjes op haar wangen. "Sooo.. and? Tell me boo!" Zei ik en prikte tegen haar schouder. "Wel.. he want's to get a drink after the last show." Zei ze en ik begon op en neer te hippen om de bank. "You know, him, me, you and the other lads.." Zei ze met een zucht. Ik kon aan haar merken dat niet helemaal zo was als ze het wilde. "Hmm.." Mompelde ik en gaf Lauren een knuffel.
      Ik liet haar los omdat ik mijn iPhone voelde trillen in de zak van mijn cardigan, ik haalde hem er uit en keek naar het schrem. Mijn wenkbrauwen schoten omhoor bij het zien van de afzender.

Als iemand wil weten wat voor liedje het is. Klikkerdeklik dan hier
En wat zouden jullie ervan vinden om van uit een andere pov te lezen?
Love and Rocketz,
Lot!