02/08/2012 - part 1

Mijn Beste Steun en Toeverlaat,

Vandaag zijn we voor de zoveelste keer naar het meer gegaan een paar kilometer verderop. Veel anders valt er hier trouwens niet te beleven. De zon had besloten om zich een keertje te laten zien in België en de temperaturen stegen tot dertig graden! Jaja, een mirakel! Een perfecte dag om aan het meer door te brengen dus. Op een bepaald moment besloot ik echter een beetje te doezelen, ik had net een tijdje zitten zwemmen en had wel wat rust verdiend vond ik, maar dat was buiten mijn vrienden gerekend. Net toen ik op het punt stond om echt in slaap te vallen hoorde ik nog net iemand "Drie, twee, één!" roepen voor ik een emmer water over me heen kreeg. Je mag drie keer raden wie daar verantwoordelijk voor was. Juist ja, Lis. Met een brede grijns stond ze daar over me heen gebogen, een emmer in haar hand. Ik schoot natuurlijk onmiddellijk overeind terwijl ik "You gonna die!" schreeuwde naar mijn, nog altijd grijnzende, vriendin. Ze begon te rennen richting het meer en ik liep haar onmiddellijk achterna. Toen ze het water had bereikt dook ze vlug onder en ik raapte een hand modderig zand op voor als ze boven zou komen. "In your face!" riep ik triomfantelijk toen mijn modderige zandbal haar gezicht raakte toen ze naar adem hapte. "Oh, you gonna die bitch!" (Ja, ze moest perse mijn strijdkreet afpakken, pfuh, ze kon er even goed zelf een verzonnen hebben maar goed, dat even terzijde.) Even later waren we in een modder-zand gevecht verwikkeld en ik kreeg zelfs zand in mijn bikinibroekje, wat een leuke vriendin heb ik toch. En het werd nog leuker toen uiteindelijk iedereen besloot mee te doen tot een van de redders naar ons toekwam om te zeggen dat we ermee moesten ophouden. Dat hebben we dan maar braafjes gedaan. We hebben ook nog een ‘zit-in-de-nek-van-een-persoon-en-duw-degene-die-op-de-nek-van-een-andere-persoon-zit-in-het-water-gevecht’ gedaan. Die naam heb ik net verzonnen, cool he? Ik zal je eens beschrijven hoe het eraan toeging.

Ik zat natuurlijk in de nek van Xan en die begon voort te bewegen in het water richting Simon en Lis, ik greep onmiddellijk Lis’ armen om haar van Simons nek te krijgen. Maar Simon had haar echter stevig vast en het lukte me niet. Plots voelde ik twee handen rond mijn middel en even later vielen ik en Xan in het water. Proestend kwam ik weer boven en zag El naar me grijnzen. Ik schonk haar een woedende blik omdat ik er daardoor als eerst uitlag en ik toch hield van winnen en vestigde mijn blik toen op Myrthe en Luke. (Even voor de duidelijkheid: ik zat bij Xan in de nek, Lis bij Simon, El bij Sam, Luke bij Sander en Myrthe bij Matt, Elias was er deze keer niet bij.) Luke wist Myrthe in het water te krijgen en toen waren er nog maar 3 koppels aan het gevechten. Ik bleef ondertussen rustig in het water zitten, te koppig om me te verplaatsen en het was ook grappig om de ondersten te zien vloeken omdat ik in de weg zat. Nadat Luke Myrthe in het water had gekegeld richtte hij zich tot El. “Komaan Luke! Maak haar af!” had ik aanmoedigend geroepen, nog altijd een beetje boos op El omdat zei me in het water had gekegeld. Maar tot mijn grote spijt won El, iets wat Luke niet direct wou geloven omdat hij dan moest inzien dat hij verslagen was door een meisje. En toen bleven Lis en El nog over. Ik duimde natuurlijk voor mijn hartsvriendin ook al had ze kort geleden een emmer water over me heen gekapt. Uiteindelijk won Lis ‘the final battle’ en ik gaf haar vrolijk een vuistje terwijl ik mijn tong uitstak naar El. Ja, ik ben een beetje kinderachtig, I know, dat moet je me niet vertellen.