Hoofdstuk 79

Yuna

Als ik de volgende morgen wakker word is Aiden al uit bed. Ik zucht een keer tevreden en stap na een tijdje ook mijn bed uit. Ik loop naar mijn tas en haal er wat kleding uit, mijn moeder heeft er gelukkig aan gedacht om me wat anders mee te geven.
Na een tijdje zoeken vind ik een lila jurk. Ik lach een keertje, mam vond die jurk altijd goed staan.
Als ik de spullen weer terug in de tas doe zie ik ook het papier met de veer en inkt die ze er in heeft gestopt. Daar moet ik nog iets voor verzinnen. Ik weet nooit wat ik moet schrijven en ik wil dat ze weet dat het goed gaat maar hoe ga ik dat verwoorden? Misschien moet ik dat maar eens aan Ben vragen, misschien is hij daar goed in.

Ik trek de jurk aan en loop de trap af de keuken in.
De appels die ik gisteren samen met Ben heb gekocht liggen precies op dezelfde plek waar ik ze heb neergelegd. Ik loop naar de tafel waar ik een appel pak en loop dan naar de openhaard waar ik op een stoel ga zitten.
‘Goeiemorgen!’ roept Jack terwijl hij naar een andere stoel sloft.
Ik mompel een goeiemorgen terug en begin met eten.
‘Kijk maar uit dat Ben je niet ziet’ zegt hij terwijl hij met afschuw naar de appel in mijn hand kijkt. Ik lach een keer.
‘Hoe voelt die zich eigenlijk?’ vraag ik nieuwsgierig.
‘Soms denk ik dat het geen echte vampier is. Hij heeft gisteren helemaal geen dorst gehad en vanmorgen heeft hij ook nog niks op’ grinnikt Jack.
Ik knik een keer. ‘Ach ja zolang hij zich er maar goed bij voelt is het goed toch?’
Jack knikt een keer en kijkt door het raam naar buiten. Het ziet er grijs uit en na een tijdje begint het te regenen.

‘Wat een rot weer!’ hoor ik Ben roepen en na een paar tellen zit hij naast de openhaard op zijn handen op te warmen.
‘Dit is zo’n dag waarop je niks kan doen’ mompelt hij als hij na een tijdje naast me komt zitten. Ik lach een keertje en sta op om het klokhuis van de appel weg te gooien.
Voordat Ben iets kan zeggen gooi ik een appel naar hem toe die hij zonder moeite opvangt.
‘Wij’ begint hij terwijl hij van mij naar zichzelf wijst. ‘Voelen elkaar goed aan’ grapt hij. Ik ga weer zitten en Ben neemt een hap.
Jack kijkt lachend naar zijn vriend die blijkbaar geniet van de appel.
‘Dit is nog beter dan die aardappels’ mompelt hij.

‘Kon je het weer niet laten’ zucht Aiden die zich in een van de stoelen laat zakken.
Ben schud lachend zijn hoofd en gooit na een tijdje de resten van de appel weg.
‘Staat Midnight binnen?’ vraag ik na een tijdje. Aiden knikt ‘Hoezo?’ vraagt hij als ik verder niet reageer. Ik sta op ‘Ik ga even naar hem toe’ meld ik.
Ik loop langs Jack op die ook op wil staan. Ik draai me om en wijs met mijn vinger.
‘Blijf nou maar zitten hoor’ lach ik. Jack blijft me aankijken waardoor ik nog harder moet lachen. ‘Je bent wel eigenwijs’ zegt hij terwijl hij zich weer in de stoel laat zakken en dan een keer naar Aiden kijkt. Ik knik een keer. ‘Maar het regent buiten’ meld Aiden.
‘Ach het is toch niet zo ver’ zeg ik terwijl ik de kamer uit loop. Ik pak snel een jas van boven en loop het huis uit. Na een paar minuten ben ik bij de stallen. Ik trek de deur open en schiet snel naar binnen. ‘Het regent echt hard’ mompel ik terwijl ik mijn haar een keer uitwring en naar Midnight toe loop hij hinnikt meteen als hij me ziet. Ik lach een keer terwijl ik hem aai. Ik zat te denken om ook naar Xena te gaan. Maar aangezien het zo hard regent zal ik er maar vanuit gaan dat Aiden bij haar is geweest.