Hoofdstuk 76

Aiden
Ik pak een boog en bekijk hem van alle kanten. Het is een mooi ding en ligt goed in mijn hand. Ik pak hem vast in mijn linker hand en richt er mee om te kijken of het een goede is. Dan zie ik dat een van de jagers naar Yuna is gelopen. Ze probeert niet bang te kijken maar dat lukt haar niet.
‘Zozo, helemaal alleen hier?’ vraagt hij en leunt tegen de tafel aan.
Van binnen begin ik te koken van woede en loop snel naar ze toe. De jager kijkt me geschrokken aan en weet niet hoe snel hij weer weg moet komen. Een lach verschijnt op mijn gezicht en ik kan weer opgelucht adem halen.
‘Zijn ze hier allemaal zo bang voor jouw?’ vraagt Yuna met een grijns op haar gezicht.
‘Uhm… ja. Zoals je weet heb ik niet overal een goede reputatie’ zeg ik zacht en loop weer terug naar de bogen.
Yuna wil nog meer vragen maar doet het toch niet. Ik zet de boog weer terug en pak een andere. Deze is gemaakt van een speciaal soort hout. Het is een stevige en goed buigbare boog. Hij is ook een stuk goedkoper dan de boog die ik net vast had.

Weer bewapend lopen we tevreden de zaak weer uit. Zoals elke keer heb ik twee zwaarden, een boog en een bundel met pijlen gekocht. Yuna heeft ook een zwaard, boog en pijlen gekocht. Ze krijgt al steeds meer ervaring met wapens en ik heb haar niet veel hoeven te helpen. Wel zal ik haar nog moeten helpen met trainen maar dat kan hier prima.
‘Waarom zijn ze bang van je?’ vraagt ze dan toch weer.
Ik zucht en weet even niet wat ik moet zeggen. Ik kan haar natuurlijk eerlijk alles opbiechten maar weet niet of ze dat wel wil weten allemaal.
‘Laten we het er maar op houden dat ik iets heb gedaan wat ze hier nooit meer zullen vergeten’ en ik loop snel verder.
Yuna komt achter me aan gerend en kan me maar net bij houden.
We lopen het pad weer op en dan weer het huisje binnen van Ben en Jack. Ik loop weer door naar boven waar ik mijn zwaarden weg stop.
‘Ben je bang dat ze het weghalen?’ lacht Yuna en legt haar spullen op haar bed neer.
‘Nee, maar ik wil niet hebben dat ik weer nieuwe moet kopen’ brom ik zacht.

Als ik klaar ben loop ik weer naar beneden met mijn boog en pijlen. Yuna loopt zoals elke keer gewoon achter me aan wat eigenlijk wel vervelend begint te worden.
‘Het word tijd dat we wat gaan oefenen’ zeg ik en loop naar buiten.
‘Waar wil je dat doen?’ vraagt Yuna en kijkt het dorpje rond.
‘We gaan naar het oefenterrein. Daar kunnen we onze gang gaan zonder dat we gestoord worden door anderen’ brom ik weer en loop naar het terrein toe.
Yuna rent weer achter me aan en weet niet wat ze moet doen.
Op het terrein aangekomen zijn er nog wat jagers aan het oefenen maar zodra ze me in de gaten krijgen zijn ze meteen weg.
‘Laat dat uit je hoofd’ zeg ik snel tegen Yuna voordat ze begint te lachen.
Snel stopt Yuna met lachen en komt naast me staan. Ze pakt haar boog en een pijl en begint met het spannen van de boog.
Ik doe het zelfde en richt op de boom zo’n honderd meter voor me. Er zit een rode stip op en hou de pijl daar op gericht.
Ik hoor dat Yuna de pijl afschiet en ik kijk op de boom naast de mijne.
‘Niet slecht’ hoor ik haar zachtjes zeggen.
De pijl zit dicht bij de stip maar toch wijkt hij behoorlijk af. Ik leg mijn boog neer en loop naar haar toe. In haar ooghoeken zie ik haar kijken en ze probeert onverstoorbaar verder te gaan. Helaas is dit schot niet veel beter en kijkt ze me bedroeft aan. Ik zucht en pak de boog van haar over. Ik pak een van haar pijlen en richt hem dan op de zelfde boom. Met één oog kijk ik naar de stip voor me en laat de pijl los. Hij suist door de lucht en komt aan de andere kant in de boom terecht. Ik laat de boog weer zakken en bekijk dan het resultaat. Met haar boog is niets aan de hand. Ze zal gewoon wat hulp nodig hebben. Voor op de grond is het nog niet zo slecht, maar ze zal ook moeten leren om vanaf haar draak een pijl en boog te gebruiken.