~Amy Green~

Eindelijk de laatste 10 minuten van de dag. Dan kon ik weer naar huis. 'Styles, Green kan ik jullie na de les even spreken.' zei de leerkracht. We hadden op dit moment Nederlands. Ik hoorde Harry geïrriteerd zuchten. Ja ik had er ook geen zin in maar ja wat doe je er aan? Niks inderdaad. -triing- de bel dat betekende het einde van de les. Ik pakte mijn boeken en stak ze in mijn zak. Ik deed mijn jas aan en stond recht en liep naar voor. Harry stond er al. 'oké jullie gaan voor mij een opdracht maken.' Ik keek hem met grote ogen aan. Serieus meent hij dit nu. 'Maar mevrouw...' Probeerde Harry zich nog te redden. 'Geen ge maar Styles, jullie gaan een opdracht doen. Het gaat over jullie, om elkaar te leren begrijpen. Het moet minstens 10 pagina's zijn.' Zei ze streng. Ik zuchtte kon er ook nog wel bij. Ik knikte en wou naar buiten lopen. 'het moet maandag af zijn.' Zei ze nog. Wat we hebben maar 3 dagen. Ik draaide met mijn ogen en liep naar mijn lokker. Ik pakte de boeken waar we huiswerk van hadden en ik liep naar buiten. Daar stond de jongen met strepen al te wachten op zijn beste vriend. Mijn hoofd begon terug te bonken. Ik moet maar eens naar huis gaan voor een pilletje te pakken. Ik liep langs de jongen die me raar aan keek. 'Amy!' hoorde ik in de verte. Ik keek achter me en Harry liep stug naar me toe met de jongen achter zich. Ik trok mijn wenkbrauw op en keek hem aan. 'We moeten aan die opdracht werken.' Zei hij arrogant. Jezus kon hij niet gewoon doen. Ik haalde mijn schouders op en wou doorlopen. 'Zie je Louis ik word gestoord van haar.' Hoorde ik Harry zeggen tegen de jongen die blijkbaar Louis heten. Na wat gefluister van de twee vroeg Harry bot 'Kom je mee naar ons huis, dan kunnen we er aan werken?'
Ik draaide me terug om en knikte. 'Kom maar mee.' zei Louis bot. Ze pasten wel samen. Sukkels. Ik liep achter hen aan. Ik stuurde en sms naar mijn mama dat ik later thuis kwam omdat ik een opdracht moest maken. Na 20 minuten te wandelen waren we eindelijk bij hun huis. Ik keek naar boven en keek recht in de zon. Er ging een pijnscheut door mijn hoofd. Ik greep naar mijn hoofd. Ik wist niet dat tegen een boom lopen zo veel pijn kon doen. 'Kom je nu nog?' Vroeg Harry geïrriteerd. Hij stond al binnen. Ik knikte en liep stilletjes naar binnen. 'JONGENS WE ZIJN THUIS!' riep Louis. Gvd moest hij nu weer gaan roepen. Ik deed mijn ogen toe. Ik voelde een hand op mijn schouder, ik deed geschrokken mijn ogen open. Harry stond er 'Als je wilt slapen kun je beter weggaan.' Siste hij. Hij haalde zijn hand weg en liep door, ik volgde hem. Ze hadden een groot en mooi huis. Ik kwam in de living en ik zag 2 jongens zitten. Ze keken me verbaasd aan. 'Amy als je daar blijft staan als een zak gaat de opdracht niet klaar zijn.' zei hij geïrriteerd. Hij draaide zich om en ik stak mijn tong uit. Stomme idioot. 'Harry ze stak haar tong uit.' zei Louis. Goh klikspaan. Hij lachte gemeen naar mij. 'Ja ze is daarom ook een klein kind eh.' Zei Harry. Daar kan ik met leven. De 2 jongens keken me nog altijd aan. . 'KOM NU TRUT!' riep Harry van boven. Een pijnscheut ging terug door mijn hoofd. Ik zuchtte en wandelde naar boven. 'Hier is een blad en schrijf.' beval hij mij. Ik keek hem raar op. ten eerste ik ben geen hond en ten tweede wat moet ik schrijven. Danku om dat ook even te vermelden. Ik keek naar buiten en pakte mijn hoofd vast. Na 1 uur stond er al wat op mijn blad. Maar dan vooral tekeningetjes. 'Godverdomme je moet niet teken je moet schrijven.' Siste hij. Ik keek hem aan. 'Harry kom eens!' Riep iemand van beneden. 'Ja ik kom!' riep hij terug. 'Jij gaat mee ik laat je niet alleen in mijn kamer.' Zei hij argwanend. Ik draaide met mijn ogen. Hij trok me half van de trap af. Toen we beneden voelde ik een paar ogen op ons branden. Ik trok me los uit zijn greep. 'Wat?' vroeg Harry. 'Zayn heeft koekjes!' Riep Niall blij. Wacht Zayn die naam ken ik van ergens maar van waar...