"Wat ga je vandaag doen?" Ik ga zitten en pak de koffie van hem aan."Ik weet nog niet. We zouden naar Amsterdam kunnen gaan voor die kunst galerie". "He, nee. Daar heb ik nou echt geen zin in. Het is zondag, ik hoef niet te werken, laten we vandaag in bed blijven." "Dat is oke, maar ik moet wel even boodschappen halen vandaag". Ethan fronst zijn wenkbrauwen."We kunnen toch ook bestellen?" Ik kijk hem aan."De koffie is op". Hij kijkt naar zijn kopje en begint dan te lachen. "Dat komt, omdat jij veel te lekker bent". Hij komt naar me toe en begint me in mn zij te kietelen. Ik moet zo hard lachen dat ik bijna mn hete koffie over ons mors.
Als hij me eindelijk loslaat, liggen we op de grond met een plas hete koffie naast ons. Het kopje ligt er naast. Het oor is eraf door de val. "Oh, dat is zonde"."Pff, helemaal niet. Ze waren toch lelijk". "Maar je hebt ze van je moeder gekregen"." Loes, dat ik ze van mn moeder heb gekregen betekend niet meteen dat ik die kopjes mooi vind". Hij grinnikt en strijkt even met z'n wijsvinger langs mn kaak. Dan pakt hij het kopje en gooit het weg. Ik pak een doekje en ruim de gemorste koffie op. "Ik ga even douchen" zeg ik als hij zijn koffie op drinkt. "Red je het alleen of moet ik je helpen in zepen?" "Ik kan het heus wel zelf, hoor"." Ik doe het met liefde". "Dat weet ik" antwoord ik en steek mn tong uit voordat ik naar de badkamer verdwijn.

Ik zit op de grond van de douche als Ethan de badkamer binnen loopt. Hij gaat aan de andere kant van het matte glas van de douche deur zitten.
"Waar dacht je aan, net in bed?" "Aan de eerste keer dat ik je zag". Ik kan zijn gezicht niet zien maar ik weet dat hij lacht."Ik dacht aan de eerste keer dat je in mn bed lag". "Oh, moest je daarom lachen?" Ik hoor hem gniffelen."Jah, je was zo preuts, met je Hello Kitty ondergoed". Ik voel dat ik rood word. dat was de eerste keer dat ik het met Ethan deed. Nouja, deed, meer wat aan hansisste. Ik bakte er niks van. Maar die ochtend was t officieel. Ik wist het vanaf t moment dat hij ontbijt op bed bracht. "En nu, 2 jaar verder, ben je van mij" hoor ik hem zeggen. Hij legt zijn hand op het glas van de deur. Ik plaats mijn hand op de plaats waar zijn hand aan de andere kant ligt."en Ik laat je nooit meer gaan".

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen