26/07/2012

Mijn Beste Steun en Toeverlaat,

Vandaag was het dus Xans verjaardag. Sorry trouwens dat ik een paar dagen niet in je heb geschreven maar ik maak zowat elke dag hetzelfde mee dus vond ik het niet de moeite om het neer te pennen. We brengen onze dagen meestal door in het boshutje of aan het grote meer een paar kilometer hier vandaan als het warm genoeg is om te zwemmen. Maar Xan was dus jarig vandaag en omdat de wolken vandaag wel heer erg verdrietig waren (drie minuten op mijn fiets en ik was al doornat) besloot hij ons te trakteren op een filmpje. In het begin was er wat discussie over welke film precies; ik, Lis, El en Myrthe wouden dolgraag de nieuwe disneyfilm kijken maar de jongens hadden liever wat actie. Uiteindelijk lieten we Xan kiezen, hij was tenslotte de jarige, en we zijn dan maar braafjes mee geweest naar de actiefilm die eigenlijk best wel goed was. Ook al heb ik een heel stuk van de film gemist omdat Lis het nodig vond om een popcorngevecht te beginnen. Technisch gezien is ze hem niet begonnen maar ze zorgde wel voor de aanleiding. Ze wou namelijk eens laten zien dat ze heel goed kon mikken en besloot een popcorn terug in de bak te smijten van een paar stoelen afstand maar dat mislukte jammerlijk en de popcorn kwam tegen Sams hoofd terecht die totaal geen idee had van wat er aan het gebeuren was en dus dacht dat Lis hem had aangevallen en toen moest hij dus wraak nemen en uiteindelijk mondde het dus uit in een popcorngevecht.

Een paar mensen achter ons snauwden ons een paar keer toe dat ze de film probeerden te volgen maar daar trokken we ons niets van aan. Eigenlijk best wel gemeen, ik weet het, maar op dat moment was het enige waar ik aan dacht het gevecht en de mensen waar ik nog wraak op moest nemen dus deed ik alsof ik hen niet had horen klagen. Na afloop had ik wel wat medelijden met de jobstudent die de troep moest gaan opruimen en het was misschien wel een beetje zonde van ons geld en de popcorn maar we hebben ons geamuseerd en dat is het enige wat telt, vind je ook niet? Na de film zijn we dan naar het boshutje gereden (voor de verandering) en hebben daar Xan zijn cadeautjes gegeven. Ik heb hem uiteindelijk een trui cadeau gedaan waar een van mijn tekeningen (degene van de olifant op de schommel met de suikerspin in zijn poot) op afgeprint. Hij was er erg blij mee. De rest van de cadeautjes kan ik me niet zo goed meer herinneren maar ik weet dat er nog een cadeaubon, een cd, een spel voor zijn x-box en een hoed in de vorm van een verjaardagstaart tussen zat, die laatste heeft hij voor de rest van de dag flink op zijn hoofd gehouden. Sam heeft er natuurlijk een foto van getrokken. Ik heb Xan ondertussen ook de foto’s van mijn vakantie doorgestuurd maar ik weet nog altijd niet wat hij er nu mee wilt gaan doen. 14 augustus zijn wel al zes maanden samen. De tijd gaat echt snel! 6 maand is wel iets speciaals en ik weet dat ik dan ook iets speciaals moet doen maar ik heb nog geen flauw idee wat. Misschien vind ik wel inspiratie op het internet. Ik kan bijvoorbeeld rond 20u (de tijd dat we in dat Italiaanse restaurantje zaten) voor zijn raam een serenade beginnen zingen maar omdat ik nu niet zo’n groot zangtalent ben zal ik dat maar niet doen. Ik kan ook een middernachtpicknick organiseren, iets wat ik zelf heel romantisch vind maar Xan is een jongen en die vind er waarschijnlijk niets aan. Achja, ik vind wel iets. Tot nog eens !

Han.