16/07/2012

Mijn Beste Steun en Toeverlaat,

Het is een beetje vreemd dat dit al de voorlaatste dag is of was want het is ondertussen al na middernacht. We hebben de dag weer eens doorgebracht aan het zwembad. Het verbaasd me eigenlijk wel dat mijn ouders me maar twee keer hebben meegenomen op een uitje door de natuur. Maar zij schijnen goed overweg te kunnen met de ouders van Joep, Mireille en Oscar en volgens mij ligt daar de reden. Ik wou gerust nog eens naar de zee gaan maar we hadden geen zin om onse Franse vrienden weer tegen te komen dus zijn we maar aan het zwembad blijven liggen. François stond weer eens achter de bar wat Mireille zeer gelukkig maakte. Joeps kleine broertje kwam ook even langs met zijn vriendjes en toen hij ons zag liggen aan het rand van het zwembad besloot hij dat het wel tof was om ons samen met zijn vriendjes nat te spuiten met hun waterpistolen. Ik heb hem dreigend boven het zwembad gehouden terwijl hij zijn kleren nog aanhad en hij smeekte gillend om genade. Uiteindelijk heb ik hem maar terug neergezet omdat ik het zelf ook niet graag zou hebben dat mijn kleren doornat zouden worden maar Joeps broertje bleef een kleine jongen van zeven jaar die het waarschijnlijk helemaal niet zo’n drama zou vinden dus toen hij mij opnieuw begon nat te spuiten heb ik hem toch maar in het water gesmeten.

Dat werd me echter niet in dank afgenomen wat even later stormde hij druipend achter me aan met zijn vriendjes in zijn voetspoor en met zijn allen wisten ze me toch in het water te kegelen. De rest van de namiddag werd gevuld met een watergevecht tegen die kleine jongetjes wat best wel grappig was. Alleen Mireille deed niet mee, die hield zich liever bezig met François. Maar het bleef uiteindelijk bij praten en daar was ik toch wel niet rouwig om, morgen zijn we al weg en die twee zouden toch nooit lang contact kunnen houden. Het was beter voor Mireille dat het niets werd. Want lange afstand relaties werken niet op onze leeftijd, neem dat maar van mij aan. En omdat de meesten van de camping morgen alweer naar huis gaan hebben ze vanavond weer eens een groot kampvuur aangestoken en ons allemaal getrakteerd op een heerlijk buffet. Joep heeft een paar liedjes gezongen met zijn gitaar en toen François met fakkels op de proppen kwam om een vuurshow te geven besloot ik hem in al mijn enthousiasme te assisteren. Niet dat ik ineens midden in zijn optreden opsprong en hem een fakkel afnam nee het toeval wilde dat een van zijn fakkels mijn kant op rolde. En die raapte ik dus op om er daarna een paar kunstjes mee te doen voor ik hem terug gaf. Toen hij merkte dat ik ook wel met vuur overweg kon besloot hij dat ik hem wel mocht assisteren wat een boze blik van Mireille opleverde. Ik heb maar gedaan alsof ik dat niet zag. En ook al ben ik dolblij dat ik Xan weer ga zien, en Lis enzo natuurlijk, toch vind ik het stom dat de vakantie al op zijn einde loopt. Het was echt nog wel tof met Mireille, Oscar en Joep. En ook al hebben we nu beloofd dat we contact zullen houden dat zal vroeg of laat toch verwateren, ik heb het al genoeg meegemaakt om het te weten. En nu ga ik slapen zodat ik morgen uitgerust aan de laatste dag van de vakantie kan beginnen, slaapwel!

Han.