~Amy Green~

'Als je nu niet gaat luisteren eh Styles dan mag je haar een heel jaar helpen en moet je altijd met haar in een groep voor opdrachten.' Vervolgde de leerkracht boos zijn preek. Wat ik 1 jaar lang met Harry opgescheept zitten no way chipolata. Daar denk ik nog niet aan. 'Nee meneer ik doe niks met haar. U kunt me niet dwingen, er zijn genoeg leerlingen.' Zei hij bot terug. 'Styles ik vraag het aan jou niet aan iemand anders. Trouwens het zal je goed dan want je ego begint wat te steken.' Zei de leerkracht. Aww in the face Styles. Ja uwe nek begint op te zwellen dacht ik. Bij die gedachte kreeg ik een kleine glimlach. 'Wat zit jij te lachen belachelijk kind, doe toch normaal en praat een keer trut.' Zei hij tegen mij. Ik keek hem met grote ogen aan. Hij kende mij niet, ik ging niet praten en al zeker niet voor hem. Er rolde een traan langs mijn wang naar beneden. Ik stond op en rende de klas uit. Ik hoorde nog net. 'Ja loop maar weg.'
Ik rende naar buiten. Ik wou niet meer naar deze school. Iedereen haat me hier. Ik liep en liep er kwam geen einde aan. De tranen rolde over mijn wangen. Toen voelde ik ineens iets hard en viel op de grond. Typisch dat ik het weer moest hebben. Ik greep naar mijn hoofd, een pijnscheut ging door mijn lichaam. Ik haalde mijn hand er af en keek ernaar. Er hing een beetje bloed aan. Goh dat kon ik ook nog wel gebruiken. 'Gaat het?!' Hoorde ik iemand roepen. Ik draaide me om en zag in twee bruine kijkers. Ik knikte nee. 'Kom, ik help je wel.' Zei hij, en stak zijn hand uit. Ik pakte die gretig aan en stond recht, ik gaf hem een klein glimlachje. 'Dat ziet er niet goed uit.' Zei de jongen. Ik haalde mijn schouders op. Hij keek me raar aan. 'Tong verloren?' Vroeg hij. Ik knikte van nee. Hij keek me nog steeds raar aan. 'Praat je dan niet?' vroeg hij voorzichtig. Ik knikte. 'Aww oké, geen probleem.' Zei hij lachend. Ik keek hem raar aan, geen belediging, niks, alleen geen probleem. 'Kom dan zal ik je verzorgen.' Ik schudde mijn hoofd van nee. 'Kom, ik doe je heus niks hoor. Trouwens ik ben Zayn' zei hij en hij gaf me een glimlach. Ik knikte, en rommelde in mijn tas en pakte een papiertje met mijn naam. 'Amy. Mooie naam.' Zei hij lachend. 'Moet jij niet op school zitten?'Ik zuchtte en knikte. 'Waarom ben je dan hier?' vroeg hij. Ik deed met mijn vingers een lopend mannetje na. 'Je bent weggerend?' Ik knikte opnieuw. 'Ik zal je hoofd verzorgen en dan zal ik je terug naar school brengen,goed idee?' Vroeg hij. Ik zuchtte en knikte. We liepen naar de eerste apotheker en stapte naar binnen. De apotheker verzorgde mij en zo liepen we terug naar buiten. Zayn stelde mij van alle vragen, die ik beantwoorde door te knikken. 'Viola, we zijn er.' Zei hij. Ik knikte, en gaf hem een glimlach als dankje. 'Je glimlacht als bedank?' Vroeg hij. Ik knikte. 'Oké, dat weten we dan ook weer.' Zei hij. Ik glimlachte. 'Hup, je hebt nog 4 uur les.' Zei hij. Ik knikte, gaf hem een knuffel en een kus op zijn wang. Ik schonk hem een glimlach en liep naar binnen. Ik keek op mijn lessenrooster. Wiskunde stond er. Ik liep met tegenzin naar mijn lokker pakte mijn boeken en liep naar het lokaal. Mijn hoofd bonkte als gek maar ja nog 4 uur en ik kon weer naar huis. Ik voelde me al iets beter door Zayn. Hij was vriendelijk en probeerde mij te begrijpen. Ik klopte. 'Binnen.' Zei de leerkracht. Ik deed de deur open en ze lachte 'Mevrouw Green komt ook nog eens.' Zei ze met een fake stemmetje. Ik lachte. 'Ik heb gehoord van de directeur dat Styles je heel het jaar door mag begeleiden en dat je altijd met hem in een groep moet geplaatst worden.' Zei ze. Ik keek met grote ogen. Menen ze dit echt. Daar ging mijne dag dan. Ik keek naar Harry die me kwaad aan keek. Wat hier kon ik toch ook niet aan doen. Ik zuchtte liep naar de bank naast Harry en begon aan mijn oefeningen. De laatste 4 uur ging als een waas voorbij...