016 - Mia Estelle Miller

Ik zuchtte en keek Harry aan. "Herrinner je je niet meer wat er zo belangrijk voor me was toen?" Hij keek me fronzend aan. "Nee?"
"Echt niet? Er is helemaal niks dat in je op komt? Niks?" "Nee? Ik weet het echt niet.."
"Waarom deed je mee aan X-Factor Harry?" "Omdat jij zei dat ik talent had en er iets mee moest doen. Is dat waarom je boos bent? Omdat ik meedeed en weg moest naar Londen?"
"Nee dat is het niet. Anders had ik je niet verteld om mee te doen of wel?"
"Wat is het dan wel?" "Wat was onze afspraak?"
"Jij zou meedoen aan So You Think You Can Dance als ik meedeed aan X-Factor"
"Precies. En wat had je me belooft?"
"Uh..weet ik niet?" "Dat je kwam kijken..maar je was er niet. Je was er verdomme niet"
Als ik er alleen al aan terugdacht, kwamen alle emoties weer omhoog. Ik kon het niet zonder hem en dat wist hij.
"Ik was in Londen. Dat wist je. Je wist dat ik niet kon komen"
"Je was gewoon thuis Harry! Je was verdomme bij je vrienden. Je wist dat ik dit niet zonder je kon Harry en je liet me gewoon stikken. Ik was door omdat ik dacht dat jij in de zaal zat"
"Maar- wacht wat? Je was door?"
"Ja. De juri vond me geweldig. Maar ik ben niet verder gegaan omdat jij er niet bij was, en je er waarschijnlijk ook niet bij zou zijn de volgende keer. Ik kon het niet"
"Maar ik zat in Londen! Je weet niet hoeveel ik er van baalde dat ik er niet bij kon zijn. Maar ik heb je 100x succes gewenst via smsjes, waar jij niet op reageerde"
"Je zat niet in Londen. Je zou de volgende dag in Londen zitten. En die smsjes kwamen een beetje laat vind je niet? Sinds mijn auditie die dag ervoor was"
Ik zag zijn ogen groot worden.
"Wat? Nee je auditie was zaterdagavond"
"Nee Harry. Het was vrijdag. Dat heb ik je vaak genoeg verteld"