21/03/2012 | 04/04/2012

21/03/2012
Mijn Beste Steun en Toeverlaat,

Ik heb weer eens een discussie gevoerd met Mister Frog. Dat doen we wel wat vaker en meestal draait het uit op een uur nablijven voor mij. Ook al vind Lis en tachtig procent van de klas dat onterecht. Maar nu was het anders. Het ging om een test waar bij mij een dikke, rode nul op stond. De reden? Een tekening van een kikker met een ruitjeshemd. Mister Frog was blijkbaar slim genoeg om te ontdekken dat het een cartoonversie van hemzelf was. Dat verbaast me eigenlijk wel een beetje. Maar goed, die tekening stond op de achterkant in de linkerbovenhoek en was eigenlijk niet eens zo goed te zien. Ik was zelfs van plan geweest hem uit te gommen maar voor ik de kans kreeg om mijn gom te pakken had hij mijn test al van de bank gegrist. En nu stond er dus een nul vanboven. Na een lange discussie die ik nu niet hier ga neerpennen hebben we de prefect, je weet wel de onderdirecteur zo'n beetje, erbij gehaald. Resultaat? Ik kreeg een 8, de tekening werd weggegomd en om mister Frog gunstig te stemmen moest ik een uur nablijven. Hoera. En dat terwijl mijn ouders ermee gedreigd hadden om me te schorsen voor onze weeklijkse café-avond op vrijdag. Wat de laatste tijd eigenlijk meer boshutje-avond is geworden. Maar goed, ik moest dus nablijven. Maar ik was in een goede bui en heb zowaar mijn wiskundehuiswerk gemaakt. Had je niet verwacht he? De rest van het uur heb ik besteed aan tekenen. Zoals je misschien al wel kon raden. Deze keer heeft Lis me niet vergezeld, bij haar hing er namelijk ook huisarrest boven het hoofd, dus ik begreep haar wel. Toen ik thuiskwam van school zuchtte ik eventjes voor ik op mam toeliep. “Huisarrest?” vroeg ik. “Tot je inziet dat je je moet gedragen op school.” Dat betekende dus minstens twee weken zonder nablijfuurtjes. En twee avonden vol fun gemist. Maar goed, ik ga er niet dood aan. En ik heb mijn potloden. Hoera. Ik vraag me af wat ik zou doen als ik niet kon tekenen. Waarschijnlijk zou ik mij steendood vervelen. Huisarrest betekent echter niet alleen een uitgaansverbod maar het betekent ook dat ik niet naar Xan mag gaan of omgekeerd. En ze beweren dat ze om de vijf minuten zullen controleren of ik niet naar Sam ben. Benieuwd hoe lang ze dat gaan volhouden.

Han.

04/04/2012
Mijn Beste Steun en Toeverlaat,

Mijn huisarrest is voorbij! Lang leve de vrijheid! En het is ondertussen al april dat betekent nog twee maandjes flink in de schoolbanken zitten voor die verschrikkelijke examens beginnen maar daar wil ik toch liever niet aan denken. Xan is tijdens mijn huisarrest trouwens een paar keer via de regenpijp omhoog geklommen en zo via mijn raam mijn kamer binnengeglipt, zoals ik al dacht waren mijn ouders het al na twee dagen beu om om de vijf minuten te controleren of ik niet bij Sam zat. Dus op zich heb ik me nog wel geamuseerd. Lis en Matt zijn ook een dagje naar Sam gekomen en toen heb ik gewoon een hele namiddag bij Sam doorgebracht zonder dat mijn ouders iets hebben gemerkt. Leve mij! Ik weet niet zo goed wat ik hier nog kan neerpennen… Dus ga ik je laten.

Tot schrijfs!