-006-

Ik gris de foto’s kwaad uit zijn handen en gooi ze random in een hoek van de kamer. Sammie ligt helemaal in een deuk en Louis heeft een ondeugende grijns op zijn gezicht. Mijn vader kijkt me verbaast aan en snapt dan wat ik wil. Hij geeft me een veel te duidelijke knipoog en vertrekt dan de kamer. Ik ga blozend zitten en verberg mijn gezicht in mijn handen uit pure schaamte. Louis schuift naar me toe en slaat een arm om me heen. “Don’t be shy.” Zegt hij haast fluisterend in mijn oor waardoor er een rilling door mijn lichaam heen gaat. Als Sammie bijgekomen is van het lachen en ze door heeft hoe wij met elkaar bezig zijn, fluit ze ineens overdreven hard naar ons. “Sammie, moest dat nou? Ik had net mijn momentje ja?” Bijt ik haar nep-boos toe. Louis kijkt me niet begrijpend aan. “Dutch.” Zeg ik simpel en haal mijn schouders op. “Well… Are you two gonna kiss or…?” Zegt Sammie nonchalant. Louis kijkt me instemmend aan. Ik knik langzaam. Hij leunt wat naar me toe en ik voel zijn adem op mijn gezicht. “Are you sure?” Vraagt hij onzeker. “Yes.” Zeg ik. Voor ik het weet voel ik zijn lippen op de mijne. “Woohoo!” Juicht Sammie speels. Louis laat zijn tong over mijn lip glijden. Ik open mijn mond. Louis legt zijn hand op mijn heup en ik leg mijn hand in zijn nek. Onze monden bewegen ritmisch op elkaar en onze tongen spelen een liefdesspelletje.