Ch. 11 Schatje

FAITH POV

Oke ik word gek! Kato is al de hele tijd bezig over die ene jongen waarmee ze daar straks mee samen gewerkt heeft. Tim of zo iets. ‘Kato!’ ze stopt direct en kijkt me raar aan. ‘Wat?’ ‘Stop er mee’ ‘Met wat?’ ik zucht en loop stug door. ‘Faith wat is er’ ik draai me om en loop achterwaarts verder. ‘Kun je over niks anders praten’ ‘Euhm Faith’ ineens lig ik op de grond en volgens mij de persoon achter mij ook. Als ik recht sta zie ik dat Sky strijk ligt. ‘Kleine, stoppen’ Sky probeert haar lach in te houden maar het lukt niet echt. Draco heeft onder tussen Blaise al terug op getrokken. ‘Sorry’ ik kijk hem aan. ‘Euhm …’ ‘Blaise, nu is het moment daar dat je moet zeggen; het is niet erg, ik heb niks’ Sky kijkt Blaise aan. De jongens schieten in de lach net zoals Kato. Sky geeft ze allemaal een tik tegen hun hoofd. ‘Jullie mogen hem niet uit lachen, dat is niet lief’ ik grinnik. ‘Zeg schatje?’ Kato kijkt mij aan. ‘Wacht, val je op vrouwen’ Draco kijkt mij aan. ‘Nee, dat is iets wat Kato en ik tegen elkaar zeggen, als je wilt zeg ik het vanaf nu ook tegen jou hoor’ Draco staat met zijn mond vol tanden. ‘Oke schatje, bye’ ik trek Kato mee en kijk Draco nog glimlachend aan. Als we de hoek om zijn begint Kato van alles te zeggen, en deze keer gelukkig niet over Tim.
Ik laat me neer vallen in de leerlingenkamer in een van de zetels die daar staat. Kato is de eerste jaartjes aan het keuren. De ene vind ze te macho voor zo jong te zijn en de andere zijn een beetje te seuterig. Om eerlijk te zijn is het nooit goed voor Kato, maar ik laat haar doen, haar commentaar is om eerlijk te zijn wel goed. ‘Dag schatje’ ik onder breek Kato in het midden van haar uitleg over een eerste jaartje. En Draco kijkt me lachend aan. Hij ploft langs mij neer in de zetel. ‘En hoe was je dag?’ ja ik kan goed met Draco om gaan hij is nog altijd de zoon van de mensen waarbij ik woon he. ‘Mijn dagje was goed, en dat van jou’ ‘Ook goed he schatje’ Sky is op de schoot van Alexander gekropen. Ik kijk haar met een schuin hoofd aan. ‘Hebben jullie iets’ het was er uit voor dat ik het wist. Allemaal kijken ze nu richting Alexander en Sky. Alexander is gans rood geworden en Sky kijkt mij dom aan. ‘Oeh, Sky’ Sky smijt een kussen richting Blaise zijn hoofd. En ja hoor het is nog raak ook. ‘Nee hoe kom je daarbij?’ ‘Gewoon, en jullie zijn schattig samen’ Blaise schiet in de lach. ‘Je moet ze niet uit lachen ik meen het wel he’ ik kijk Blaise aan die stopt direct met lachen en nu ligt de rest strijk. Ik draai met mijn ogen. Rare kinderen. ‘Lach hem toch niet uit’ ‘Oh, ze neemt het op voor Blaise’ Draco geeft me een por in mijn zij. ‘Ja en dan? Ik zou het voor jou toch ook opnemen’ ‘Jij bent toch een schatje he’ Draco geeft me een klapzoen op mijn wang. Ik kijk hem raar aan en veeg daarna mijn wang goed af. ‘Jak’ ‘En merci’.

Blaise on the Pic