'AAAAAAAAAAHHHHHHHHH!' gilde ik. Ik deinsde achteruit en ik verloor bijna mijn evenwicht.
Dat stomme evenwicht van mij toch ook altijd, het werkte op momenten dat ik het niet nodig had en faalde op de momenten dat ik het wel nodig had.
Gelukkig stond Nick achter me en ving me net op tijd op voordat ik met mijn hoofd op de rand van het bad viel.
'Wat is daar boven aan de hand?!' riep mevrouw Parker naar boven. En ik hoorde haar al in de richting van de gang lopen.
'Niets mam, ik liet Dais schrikken.' riep Nick terug naar zijn moeder.
'Als ik nog één ding hoor dan...' De stem van mevrouw Parker stierf weg.
Ik lag, of eigenlijk stond, nog steeds in Nick's armen. Het voelde best wel fijn en vertrouwd.
'Gaat het?' vroeg Nick. En hij draaide me om zodat ik in zijn armen stond met mijn gezicht naar hem toe. Ik drukte me tegen zijn borst aan en begroef mijn neus in zijn pyjama shirt.
Ik keek op naar zijn gezicht. Er hing een plukje haar in mijn gezicht. Nick veegde het haar uit mijn gezicht en deed het achter mijn oren. Ik keek hem recht in zijn ogen aan. Het viel me nu eigenlijk pas op dat hij zulke mooie ogen had. Ik kwam zonder dat ik het zelf in de gaten had dichter bij zijn gezicht. Hij merkte wat ik deed en kwam ook dichterbij en draaide zijn gezicht een beetje naar rechts.
'Hij gaat me zoenen. Ik ga zoenen. Mijn eerste zoen.' flitste er door mijn hoofd. Ja ik weet het voor een meisje dat klaar is met school en gaat studeren is het best wel slecht dat ze nog nooit heeft gezoend. Maar ja wat kan ik zeggen, het moment was er nooit gekomen. Maar nu is het moment er denk ik wel.
Ik draaide mijn hoofd ook bij en ging dichter naar hem toe.
'Hij zou vast wel eens gezoend hebben. Hij weet hoe het moet en ik niet. Ik ga hartstikke falen en dan wil hij nooit meer met me zoenen.' Ik moest niet de hele tijd nadenken over alles. Ik moest gewoon meer doen.
En toe gebeurde het. Zijn lippen raakten de mijne.

We zaten op mijn kamer, ik had al mijn onderzoeksapparatuur bij elkaar gezocht om het groene water te onderzoeken. Mijn moeder zou wel hebben gedacht toen ik thuis kwam met Nick in plaats van Avril. Bij Avril en mij is het een soort traditie geworden dat nadat we bij de een zijn gaan logeren we de volgende dag naar de ander gaan.
Ik kon me niet concentreren op wat ik aan het onderzoeken was. Maar vond je het gek, de jongen die me mijn eerste zoen heeft gegeven zat naast mij en had zijn arm om me heengeslagen.
Nick merkte op dat ik me niet kon concentreren, want hij trok me naar zich toe.
'Wat is er Madelief?' zei hij zacht en lief tegen me.
'Ik weet het niet.' loog ik. Ik wou hem niet vertellen dat ik onderste boven was van zijn zoen.
'Gaat hem om Avril of om mij?' vroeg hij, alsof hij al lang wist waarom ik zo raar deed.
'Allebei.' Ik voelde mijn wangen rood worden toen ik dat zei.
Nick trok me dichter naar zich toe en gaf me een dikke knuffel, een beetje te dik want hij plette me bijna. Hij verslapte zijn knuffel-wurg-houding en ging met zijn hand naar mijn hoofd. Hij tilde mijn hoofd op en gaf me een kus.
'Alles komt goed.' zei hij. Er zat een toon in zijn stem die ik blindelings geloofde. En toen zoenden we weer. Deze keer wist ik beter hoe het moest en ging het niet zoals bij onze eerste zoen.
Toen we waren uit gezoend boog hij zich over de onderzoeksapparatuur en bekeek alles grondig.
'Er is niets vreemd aan de vloeistof behalve de kleur.' zei hij als een wijze lab man.
'Ja die conclusie trok ik ook al.' zei ik een beetje sarcastisch.
'Misschien moeten we de groene kleurstof onderzoeken?' stelde hij voor.
'Ja hoe wil je dat gaan doen dan?'
'Er is hier een onderzoekslab in de buurt.'
'Daar kunnen we nooit binnenkomen Nick.'
'Niet op de normale manier nee.'
'Wat wou je doen inbreken?' zei ik grappend

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen