De 100e Hongerspelen - 147

“Dit wordt een eitje, met wat geluk liggen hun wapens zelfs buiten handbereik.” Jillana grijnsde.

“Laten we hopen, maar ga er beter niet van uit. Hebben we genoeg speren? Dan kunnen we van op afstand aanvallen. En pas op voor die boogschutter uit twaalf.”
“Als we nu eens zwijgen”, stelde Tim voor. “We willen niet dat ze ons horen aankomen. Sommige dieren geven dat soort geluiden ook door, zelfs van ver.”
“Je hebt gelijk, monden dicht allemaal en volg mij”, beval Jillana. “Odette, raadpleeg af en toe die kaart en waarschuw als er problemen zijn.” Iedereen knikte en ze liepen weer verder.

Peeta had met tegenzin Katniss achtergelaten in het appartement, nu had ze alleen nog Adriënne die ze vertrouwde. Maar iemand moest op Vania en Ian letten, ze konden niet alles aan Toista overlaten. Nu zaten ze daar echter met twee vol spanning naar de schermen te kijken, ze waren al de rest vergeten. Een belangrijk gevecht kwam er aan. Vania en Rue leken redelijk veilig, maar Ian en Xandrijn zaten dadelijk in het heetst van de strijd.



Kayla floot toen de beroeps haar passeerden. Ze was redelijk goed in imitaties van vogels, alleen was ze deze keer zo zenuwachtig dat haar stem trilde. Odette was intussen een stuk op de anderen achter geraakt zonder dat die het merkten, en zag de nepvogel meteen zitten. Ze had de hinderlaag opgemerkt en de anderen er bewust recht in laten lopen.
Jillana’s hoofd schoot omhoog bij de fluittoon. Dat was geen vogel, besefte ze meteen. Onmiddellijk gooide ze één van haar messen in de richting van de boom.



“Wàt heeft Snow gedaan?”, kwaad sprong Gale op. “En die dokter vond dat normaal?”
“Die dokter is het ons zelf komen zeggen”, probeerde Haymitch hem te kalmeren. “Ik heb je al gezegd dat het wreed was, Gale, anders konden we hem nooit met één stuk informatie op de knieën krijgen.”
“We gaan hen redden, hoop ik?”, bromde Gale.
“Zo snel mogelijk, ja”, zei Haymitch. “Luister, eigenlijk mocht je dit nog helemaal niet weten, tot nu toe weten alleen Katniss en Adriënne het. We bespreken het vanavond met de anderen, dus laat niets vallen. Ik vond het alleen nodig dat je begreep waarom Katniss zo geschrokken is.”
“Je zou voor minder”, bromde Gale. “En Peeta?”