13
"Hi Nikki. Thank you for the letter. That one, you didn't sent? I'm sorry I don't mean it this way. I just.. Miss you. I want to call you, I want to be with you. It was a great day. I'm in a new class. I had to tell something about myself. I was really scared, 'cause I hate it when everybody is looking at me. And I don't talk very loud. But anyway, I started saying who I am and how old I am. And nobody was laughing, like in my last class. And when I was done, I got an applause! I was so happy. Everybody started talking about my singing and stuff. And they wanted me to sing again! But I couldn't do it, 'cause school was out. But tomorrow I will! So I'm very happy now. But seeing there's no post makes me sad. So I will just start believing you are alive, read everything and that you don't hate me.
I really love you, Nina. I know what it means! Kisses, Zain."
Echt waar? Serieus? Hij hangt op!? Geïrriteerd gooide ik mijn telefoon opzij. Het kan me niet schelen wat ermee gebeurt, veel erger kan het toch niet worden. Ik schrok meteen van mijn eigen gedachten. Het allerbelangrijkste wat we leren van tekenfilms is dat je nooit mag zeggen of denken, 'erger kan het niet worden' dan ben je echt de klos. Ik schoof zachtjes met mijn voeten opzij en hoorde opeens een 'plop' alsof iets in het water viel. Ik draaide me naar het meertje naast me en ik zag hoe langzaam mijn beeld van mijn telefoon aanging. 'Nee!' gilde ik en sprong het water in. Ik stak mijn hand diep onderwater, tot ik mijn telefoon voelde. Ik rende ermee het bos uit en ging naast een lantaarnpaal staan, waar ik genoeg licht had. 'Kom op! You can do it!' riep ik terwijl ik maar een beetje met mijn telefoon begon te schudden. Ik duwde keihard met mijn vinger op de aan- en uitknop en na een paar seconden ging gelukkig het licht aan. Ik klikte op opnemen en ik had mijn moeder aan de lijn. 'Nina.' Geïrrieerd zocht ik naar de knopjes toen ik merkte dat ze op speaker stond. Maar oortje deed het niet meer. Geïrriteerd liet ik me tegen de lantaarnpaal aan vallen en liet me lanhgzaam op de grond zakken. 'Ja?' vroeg ik toen. 'Waar ben je? Denk je dat dit leuk is, Nina? Wil je graag buiten slapen? Wil je geen eten?' Wat een zeikerd is het toch. 'Jawel, mam. Maar..' 'Maar dit, maar dat. Maar ik vindt het helemaal oké hoor, jongedame. Blijf jij daar maar lekker, mijn huis kom je niet meer in!' riep ze kwaad door de telefoon. 'Ja, ik weet dat je dat wel oké vindt. Nog beter gezegd, je vindt het helemaal geweldig! Je hebt lekker de tijd om op Robert te zeiken, je dronken te drinken en een één of andere gozer mee te nemen waar je even lekker mee gaat bekken. Ja mam! Je vindt het helemaal oké!' riep ik kwaad terug. Een geïrriteerde zucht hoorde ik van de andere kant van de lijn en daarna werd de verbinding verbroken. Dat kan er ook nog wel bij. Ik ben kletsnat en ik mag mijn eigen huis nieteens meer in. Ik kan nieteens die brieven meer lezen. Oh nee! De brieven! Robert weet dat ik ze heb en als hij echt helemaal dronken wordt, dan heb ik een probleem. Maar ik kan me huis nu echt niet meer in. De tranen schoten me in de ogen. Heb ik dit verdiend? Echt waar? Ik maakte nogmaals mijn mobiel weer droog. Ik tikte een nummer in en begon te bellen. 'Weet jij wel hoe laat het is?' vroeg Demi aan de andere kant van de lijn. 'Ja, etenstijd Deem, Ik weet het, je houdt van eten en geen mens mag je storen.' zuchtte ik. 'Inderdaad ja, maar je betekent zoveel voor mij, je bent er altijd voor mij. Net als vanmiddag. Je praat veel met me. Gek ben ik op jou!' De sarcastische opmerking deed me nadenken. Vanmiddag? Ohnee! 'We hadden afgesproken! Oh nee! Sorry Deem..' Het was even stil. 'Geen probleem mop, ik zie je wel weer he?' en de verbindinhg werd verbroken. Dit is de beste dag van mijn leven dacht ik. Ik belde Jordy, maar die nam niet op, Hij had voetbaltraining, helemaal vergeten. Ik liet me op een bankje vallen en ik sloot mijn ogen. Ik schrok van mijn mobiel die opnieuw overging. 'Hé, Nina. Ik ben het, Dani.' hoorde ik. 'Oh hoi, Daan. Ik wist niet dat je mijn nummer had.' Antwoordde ik. Ik ging rechtop zitten en deed mijn vrije hand om mijn knieën. Ik had het ijskoud. 'Nee, had ik ook niet. Demi zei dat er wat met je was, maar ze is nogal boos. Ik besloot je maar te bellen. Wat is er aan de hand?' Ik zuchtte. Demi bleef toch lief. 'Buiten op een bankje. Ben het huis uitgegooid omdat ik niet kwam toen me moeder zei dat we gingen eten. Ik heb niet de leukste ouders. En heb daarna me telefoon laten vallen in de sloot. Maar zoals je hoort, heb ik hem weer. Wist niet dat hij zo goed tegen water kon.' Dani grinnikte. 'Haha, Oké nou dat is wel mooi. Maar dat andere, kunnen we gemakkelijk oplossen. Waar woon je?' Ik glimlachte even en vertelde haar mijn adres. 'Oke, ik ben er over 10 minuutjes.' Zei Dani en ze verbrak de verbinding.
Lang niet geschreven, So supper sorry!
Drukke weken gehad. Ik ga me best doen met mijn 3 stories.
Loveyou en bedankt dat er geen abo's weg zijn gegaan! xxxxx
Er zijn nog geen reacties.