Fourteen

Lauren en ik liepen samen door de gangen opweg naar het podium, we hadden vip plaatsen voor de hekken die de fans tegen hielden. "I'm so sorry boo, i should have told you i got the tickets from Jay. I just thought seen as he is your ex and stuff you wouldn't wanna come with me." Verontschuldigde Lauren haarzelf voor de 10de keer sinds we de jongens hadden verlaten om zich klaar te maken voor het grote optreden van vanavond. "You could have mentioned it to me." bromde ik lichtelijk gefrustreed.
      Ik kon gewoon niet geloven dat ze me dit aan had gedaan, maar bedacht me toen ook dat ze niet wist wat er tussen mij en Jay gebeurd was, waardoor mijn gelaat wat verzachtte. "But you forgive, right?" Vroeg ze toen ze dat zag. "Yeah, i'll forgive you. But there is something you should know.." Antwoorde ik twijfelachtig terwijl ik haar aankeek. "What is it then, does it has something to do with the fact you're okay with him not remembering who you are?" Vroeg ze. Ik twijfelde even maar besloot dat het nu niet de tijd en plek was om het verhaal uit de doeken toe doen. "Something like that yeah. But not here and not now, i'll tell you when we're back at your place."
      Tijdens het optreden bleef ik de bewegingen van Jay volgen, waarom wist ik ook niet, er was gewoon iets aan hem wat het voor mij onmogelijk maakte om mijn ogen van hem af te halen. Na een aantal nummers kwam Max in het midden van het podium staan en vertelde de zaal dat het tijd werd voor een wat rustiger nummer. Er zouden 5 meisjes uit het publiek gehaald worden en persoonlijk toe gezongen worden door 1 van de jongens. 1 voor 1 werden er meisjes uit de menigte gehaald en het podium op gehesen. Wat echt een droom voor somigen moest zijn, aangezien 2 meisjes huilend op het podium stonden naast Nathan en Tom.
      Maar ik schrok op toen er plotseling een hand voor mijn gezicht werd gehouden, ik keek op en zag Jay met uitgestoken hand naar me lachen. Ik keek Lauren aan en die begon wild te knikken als teken dat ik het maar gewoon moest doen. Opnieuw keek ik naar Jay die nogsteeds voor me stond, mijn ogen gleden via zijn arm naar beneden richting zijn hand. Ik zuchtte diep en besloot om het maar gewoon te doen, ik pakte zijn hand en hij trok me voorzichtig het podium op.
      De eerste klanken van het nummer klonken door de versterkers en ik moest even wennen aan het grote spotlicht dat nu op mij gericht stond. Ik knipperde verwoed met mijn ogen om aan de felle lampen te wennen maar verstijfde toen ik een arm om mijn schouder en een warme adem tegen mijn oor en nek voelde. "You're really beautiful Skye." Klonk zijn stem vlak naast mijn oor. Het deed kippenvel op mijn armen verschijnen, en ik keek hem met grote ogen aan.
Hij wist echt niet meer wie ik was.

Inspiratie aan overvloed op het moment!
Dus een aantal van jullie wisten al dat ik met James, Jay bedoelde, hahah! Vond het wel een grappig idee!
Als jullie vragen hebben hoor ik get wel toch?!
Love and Rocketz,
Lot!