Know 32
Als de schooldag afgelopen is haast ik me naar mijn kluisje. Onderweg bots ik tegen een paar mensen aan maar dat maakt me niet uit. Ik ren naar mijn kluisje en pak zo snel mogelijk mijn jas. Daarna haast ik me naar mijn fiets en fiets snel naar huis. Ik gooi mijn fiets neer in de tuin en ren naar binnen. Daar ligt Liam op de bank te slapen. Zijn neus staat ietwat scheef en zijn oog is blauw. Ik loop wat rustiger naar de keuken waar mijn moeder voorbereidingen voor het eten aan het treffen is. 'Hoe is het met Liam?' vraag ik haar. 'Je hebt vast zijn oog wel gezien en misschien ook wel zijn neus. Maar hij vertikt het om naar de dokter te gaan...' zucht ze. 'En zijn buik?' vraag ik verder. 'Daar mag ik niet aankomen' zegt ze. Ik knik. 'Zijn kleding' schiet me opeens te binnen. 'Ik zou wat kleding van hem op gaan halen' verduidelijk ik. Mijn moeder knikt bedachtzaam. 'Wacht even tot hij zich wat beter voelt. Tot die tijd blijft hij toch hier' raad ze me aan. Ik knik en loop weer naar de woonkamer waar Liam inmiddels wakker is. 'Hoe gaat het?' vraag ik.
Reageer (4)
Dit is zo zielig.
8 jaar geledenPoor Liam,mLou is er voor je(H)
1 decennium geledenPoor Liam
1 decennium geledenWeer zo'n geweldig hoofdstuk!!!!!!!!!!!
1 decennium geledenSNEL VERDER!!!!!!! DAT IS EEN BEVEL!!!!!!!!
Just kidding;)