Hoofdstuk 9

“Hé schoonheid”hoor ik Dirk via de telefoon zeggen. “Hé”zeg ik slaperig aangezien Dirk me net wakker heeft gebeld. “Hoe gingen de interviews gister?” “Goed hoor. De eerst was iemand die ik kende.” “Echt waar!” “Ja, hij is de ex van mijn zus.” “Grappig om dan elkaar zo weer te zien.” “Ja.” “Trouwens heb je vandaag nog even tijd om de laatste te interviewen?” “Ja hoor. Is het een meisje of een jongen? En hoe laat?” “Een meisje. Elf uur moet je er zijn. Moet je het adres hebben?” “Sms dat maar. Ik lig nog in bed.” “Heb ik je wakker gebeld?” “Ja.” “Sorry.” “Maakt niet uit.” “Wanneer ben je klaar met het uitwerken van alle interviews?” “Morgen denk ik. Als ik vanmiddag dan gelijk het laatste interview uitwerk, dan kan ik morgen komen om alles te laten zien.” “Is goed.” “Oké. Dan ga ik me nu aankleden zodat ik over een half uur weg kan gaan.” “Is goed. Ik zie je morgen.” “Tot morgen.” “Doeg.” “Doei”zeg ik en hang op. Ik stap met een zucht uit mijn bed. Ik mag toch wel een beetje gaan opschieten.

Ik zit in een woonkamer van een super groot huis. Ik werd net binnengelaten door een oude man, die zei dat hij de portier was. Het meisje dat ik zo zou gaan interviewen zou zo komen, zei hij. Ik kijk om me heen en zie allemaal dure dingen staan. Hier wonen vast van die mensen die heel rijk zijn en zichzelf beter vinden dan de rest. Ik heb daar zo’n hekel aan. Waarom zou je jezelf beter vinden omdat je meer geld heb? Ik had het niet zo op zulke mensen. Dan zie ik een meisje, eerder een jonge vrouwe, de kamer inlopen. Ze kijkt me aan en glimlacht nep naar me. Oké ik irriteer me nu al aan haar. “Hé. Ik ben Aimee”zeg ik om toch aardig over te komen. “Naomi”zegt ze een beetje ongeïnteresseerd. Ze gaat tegenover me zitten en blijft me aan kijken. Ze bekijkt me van top tot teen. “Dus jij moet mij gaan interviewen voor een artikel?” “Ja. Daarom ben ik hier.” “Ach, wat knap van je. Kunnen we gelijk beginnen? Ik wil niet nog meer tijd verspillen.” Ik rol even met mijn ogen maar gelukkig ziet ze het niet. Ik pak mijn laptop zodat ik alles kan typen. “Ja we kunnen nu beginnen”zeg ik. “Gelukkig”zegt ze bot. Er hangt een gespannen spanning tussen ons. Irritant mens. Gelukkig hoef ik je maar één keer te zien en daarna nooit meer. Ik zet een enorme nep glimlach op en begin dan met het interview.

“Is het bijna afgelopen? Je verdoet me tijd”zegt Naomi. “We zijn bijna klaar.” “Ik vind dat we nu klaar zijn. De rest moet je maar weglaten.” “Sorry? Ik heb nog maar één vraag voor je.” “Je hebt pech, meisje.” Ik rol met mijn ogen en sluit mijn laptop af. Ik doe hem in mijn tas en kijk dan op als ik iemand de kamer hoor in lopen. Mijn ogen worden groot als ik zie wie het is. Vincent. “Aimee”zegt hij vrolijk. “Vincent!” Vincent komt naar me toe gelopen en slaat zijn armen om me heen. Ik wordt bijna fijn geknepen en krijg bijna geen lucht meer. “Vincent. Ik stik.” “Sorry”zegt Vincent terwijl hij me loslaat. “Wat doe jij hier?” “Ik kwam Naomi interviewen voor mijn artikel. Wat doe jij hier?” “Ik woon hier.” “Serieus? Zijn jullie samen?” “Ja. Al acht jaar.”Naomi zucht en tikt met haar voet op de grond. “Ik ga naar boven. Ik ga wat doen waar ik zelf wat aan heb. Dag”zegt ze en loop dan de kamer uit. “Wat een bitch”floept er uit mijn mond. Vincent kijkt me aan en ik word rood. “Sorry.” “Nee, je hebt gelijk. Ze kan soms echt een bitch zijn maar ze kan ook heel aardig zijn. Daarom zijn we samen.” “Ik wil je best geloven.” “Ga zitten, dan kunnen we bijpraten.” Ik ga zitten en Vincent gaat naast me zitten. “Nou vertel eens, hoe gaat het met je?”

Charlie en ik staan te dansen op het strand. Er is vandaag een strandfeest dat Charlie en zijn vrienden hebben georganiseerd. Er zijn heel veel mensen en iedereen is aan het dansen. Charlie pakt mijn heupen vast en trekt me tegen zich aan. Hij geeft me een zoen in mijn nek en ik ga met mijn handen hoor zijn haar. Charlie begint te zuigen in mijn nek en ik voel het bloed naar boven komen. Nu mag ik dus een paar dagen een sjaaltje gaan dragen of er make-up op smeren. Ik duw Charlie van me af en hij kijkt me aan. "Niet doen. Ik wil geen zuigzoen hebben." "Maar lieffie toch. Ik houd toch van je." "Dat weet ik maar jij bent te dronken om nu nog normaal te kunnen doen. Ga naar huis, dit is voor niemand leuk." "Ik wil nog niet naar huis. Ik wil feesten." "Dat is voor jou nu afgelopen." Ik kijk om me heen of ik een bekende zie en gelukkig zie ik Bruno staan. Ik loop naar Bruno en hij merkt me al op. "Kan jij Charlie naar huis brengen? Hij is super dronken." "Ik breng hem naar huis voor je." "Dank je Bruno. Je bent een schat." "Dat weet ik al." Ik schud lachend mijn hoofd. Bruno loopt samen met mij naar Charlie. "Honey, Bruno brengt je naar huis en ik kom morgen middag wel even langs." "Straks bedoel je. Het is al vier uur"zegt Bruno eigenwijs. "Bruno niet zo eigenwijs. Ik kom vanmiddag wel even langs"zeg ik daarna tegen Charlie. "Het is feest. Ik wil nog niet naar huis." "Het feest is voor jou nu afgelopen. Er komen nog zat anderen feestjes." Ik geef Charlie een zoen en dan wordt hij meegetrokken door Bruno. Ik zwaai nog even naar Charlie en dan draai ik me om, om te kijken of ik nog bekende zie. Ik zie niemand dus ga ik maar wat te drinken halen. Ik pak een beker van een tafel en voel het alcohol branden in mijn keel als ik een slok neem. Ik loop met mijn beker in mijn hand een rondje. Ik wordt op mijn schouder getikt en kijk Vincent aan die achter me staat. "Zullen we dansen"vraagt hij. "Nee dank je. Ik heb even genoeg gedanst." Vincent lacht en neemt een slok van zijn drinken. Ik bekijk de mensen de staan te dansen. Ilja staat met een jongen te dansen die ik niet ken. Verder zie ik geen bekende mensen. Ik neem mijn laatste slok en zet mijn beker op tafel. "Kom. Ik wil nu wel dansen"zeg ik tegen Vincent. Vincent lacht en trek me mee naar de dansvloer. We beginnen te dansen en hebben de grootste lol samen. Na een paar minuten staan we weer bij de drankjes. We lachen nog steeds samen. “Je bent knetter gek”zegt Vincent tegen me. “Dank je. Jij ook.” “Dank je.” Beide lachen we weer. Vincent is echt een super aardige gast en Charlie heeft geluk dat Vincent zijn broer is. “Charlie heeft geluk met je”zegt Vincent. “Waarom?” “Jij kan hem aan. Je weet wanneer hij te ver gaat en zegt dat ook gewoon tegen hem. Hij is echt gelukkig. Hij glimlacht de hele dag en dat komt door jou, dat denk ik tenminste.” Ik voel dat ik bloos en kijk snel ergens anders naartoe. “Niet blozen. Jullie zijn gemaakt voor elkaar.” “Dank je.” “Geen dank.” “Ik mag jou wel”zeg ik tegen Vincent waardoor hij naar mij glimlacht. “Ik mag jou ook wel.”