Hoofdstuk 55

Yuna
Nadat de zon is opgekomen zijn we meteen verder gegaan. Na een paar uur komen we bij een dorp waar mensen wonen.
‘Laten we hier maar kijken of we wapens kunnen kopen’ zegt Aiden als ik naast hem sta.
‘Moet lukken toch’ antwoord ik terwijl we het dorp binnen lopen. Na wat te hebben rond gelopen en aan verschillende mensen te hebben gevraagd waar we aan wapens kunnen komen, belanden we bij een smid die een hele kamer vol heeft met verschillende soorten zwaarden en andere wapens.
Aiden kijkt overal rond en ik besluit hetzelfde te doen. Hoelang ik rond kijk weet ik niet maar na een paar rekken met zwaarden te hebben bekeken heb ik er een gevonden die mijn aandacht trekt.
Hij heeft op het handvat een draak staan en ligt goed in de hand plus hij is niet te zwaar. Kortom perfect dus. Aiden heeft iets meer dan ik, twee grote zwaarden en nog 1 kleinere.
Nadat hij mijn zwaard heeft gekeurd lopen we met alles naar de man die de prijs uitrekent.
Het geld had ik bij Midnight in een van de zadeltassen gedaan en daar hebben de vampiers gelukkig niet naar gekeken. Hoewel ik eigenlijk wat tekort kom krijgt Aiden gelukkig wat van de prijs af zodat we nog wat overhouden.

Tevreden lopen we weer naar buiten en zoek ik snel naar Midnight die ik vast heb gezet aan een boom die dicht bij de winkel staat.
Ik kan aan Aiden merken dat hij zo snel mogelijk het dorp uit wil. Maar voordat we het dorp uitlopen komen we langs een bakker waar ik snel naar binnen schiet om wat brood te halen.
Tevreden loop ik de bakkerij weer uit en staat Aiden ongeduldig op me te wachten.
Eenmaal weer op weg zucht Aiden een keer.
‘We komen toch niet langs nog een dorp of wel?’ vraagt hij terwijl hij nog een keer achterom kijkt. Ik lach een keer.
‘Gelukkig niet, ik weet niet of dat goed zou komen of wel?’ vraag ik. Hij mompelt iets wat ik niet versta. ‘Wil je wat eten of niet dan gaan we even zitten’ zegt hij daarna terwijl hij meteen stil staat en tegen een boom aan gaat zitten.
Ik wil lachen maar besluit dat het geen goed idee is. Ik laat Midnight grazen en zelf pak ik wat brood. Aiden kijkt voor zich uit en zucht een keer.
‘Zo erg kan het ook niet zijn hoor’ zeg ik terwijl ik zijn blik volg. De mijne blijft hangen op een in de verte liggend bos. ‘Daar is het’ zeg ik terwijl ik er naar wijs.
‘Daar was ik al bang voor ja’ antwoordt hij. Ik ga naast hem zitten en leg mijn hoofd op zijn schouder. ‘Zo erg wordt het niet, dat beloof ik’ zucht ik. Aiden antwoordt niet en na een tijdje gaan we weer verder.
Hoe dichter we bij het bos komen en dus ook bij het dorp, hoe langzamer Aiden begint te lopen.
Toch lopen we na een tijdje het bos en dus ook het dorp in. En nu ben ik degene die langzamer begint te lopen. Ons huis komt steeds dichterbij. Hoe ga ik beginnen? Wat ga ik zeggen? Geen idee. Ondertussen is Aiden naast me komen lopen en pakt mijn hand vast.
Midnight die naast me loopt is daar in tegen sneller gaan lopen en draaft voor ons uit de stallen in. ‘Er is tenminste iemand die blij is dat we thuis zijn’ mompel ik.
Net voordat ik de stallen in wil lopen bots ik tegen iemand op.
‘Je bent terug!’ roept Iwan terwijl hij me tegen zich aantrekt. Ik knik een keer.
‘En je bent niet alleen zegt hij terwijl hij me los laat en naar Aiden kijkt.
Langzaam zet ik een stap achteruit. En Iwan pakt zijn zwaard.
‘Doe nou niet Iwan’ zucht ik. ‘Hier zijn we niet voor gekomen’ mompel ik.
‘Waarvoor dan wel?’ zegt hij iets luchtiger.
‘We zijn hier alleen voor Xena’ zegt Aiden die een stap vooruit zet zodat hij achter me staat.
‘Dus je denkt zo terug te kunnen komen en zo weer te kunnen gaan alsof er niks aan de hand is?’ zegt een stem achter ons.
Vader staat met een gezicht als onweer Aiden’s kant op te kijken.
‘Als het moet wel ja’ zeg ik moeilijk. ‘Dus je denkt dat je gewoon hier kan komen na wat je hebt gedaan?’ zegt vader boos waardoor ik inkrimp.
‘Ik heb het niet expres gedaan’ roep ik boos. ‘Zoiets doe je niet expres’ fluister ik erachteraan.
‘Je moeder is gebroken nadat je bent gegaan en nou neem je de bloedzuiger nog mee ook?’ buldert vader terwijl Iwan het huis binnen gaat.
‘Ik wil gewoon dat je weet wie Aiden is’ zeg ik zachtjes. Op dat moment gaat de deur open en stormt moeder naar buiten die me stevig tegen zich aandrukt.
‘Is alles goed met je meisje?’ vraagt ze terwijl ze me los laat en naar Aiden kijkt.