Hoofdstuk 56
*** Jamie's pov ***
"Ik zie je straks?" Langzaam knik ik. "Scheelt er wat?" vraagt hij meteen op zijn hoede. "Nee, sorry... Ik was even weg in dromenland." antwoord ik gauw. "Jamie, ik ken je beter dan dat? Luister, als je niet wil dat we kussen, dan kan ik daarmee leven... In een relatie ben je met twee en moet je met elkaar rekening houden... Je hebt het één en ander meegemaakt dus we doen alleen wat jij wil." legt hij uit. "Nee, met dat kus-gedoe heb ik geen probleem... Maar ik wil wel niet te snel gaan, you know... Baby steps." leg ik op mijn beurt uit. "Then baby steps it is. Jijbepaalt het tempo. Maar nu moet ik echt gaan of iedereen is te laat." glimlacht hij. "Thanks Jack." Snel sta ik op mijn tippen en geef hem nog een laatste kus voor ik hem laat vertrekken.
Plots bedenk ik me dat het lang geleden is dat ik nog met Ilona gesproken heb. Snel vis ik mijn gsm uit mijn broekzak en bel haar op. "Jamie! Hoe gaat het? Hoe is het met jou? En heb je nog wat gehoord van Jack? Je moet me alles vertellen!" Lachend schud ik mijn hoofd. "Rustig Ilona, je bestookt me meteen met vragen." lach ik. "Sorry, ik ben gewoon heel blij dat ik je nog eens hoor... Maar hoe gaat het nou met jou?" antwoordt ze en zet zo de start van een heel lang gesprek. "Oh, staat je tv op?" vraagt Ilona plots. "Nee, waarom?" vraag ik op mijn beurt nieuwsgierig. "Zap snel naar MTV. All Time Low is op tv." Al snel vind ik de post en luister nog met een half oor naar wat Ilona zegt. "Jullie tour manager, Matt Flyzik, vertelde me net voor het programma dat jullie in april terug op tour gaan naar Europa tot half juli. Kijken jullie er naar uit om terug te keren naar Europa?" Mijn mond valt zowat open. "Zeg me dat ik fout gehoord heb." smeek ik Ilona. "Hoe bedoel je? Het is toch te bedenken dat ze vroeg of laat naar Europa zouden gaa? Ze kunnen hun fans toch niet in de steek laten?" reageert ze verward. "Ma... Maar Jack... Hij heeft me er ni..niets over verteld." stamel ik. "Ow... Maar je kan het hem toch niet kwalijk nemen? Wat jullie de laatste tijd doorstaan hebben... Het is toch niet onlogisch dat hij je iets niet vertelde. "Maar dit verandert gewoon alles... Hoe kan ik hem ooit vertrouwen als hij nu zoiets al verzwijgt?" reageer ik geïrriteerd. "Hij zal wel een goede verklaring hebben. Jackzou nooit opzettelijk iets voor jou verzwijgen. Dat weet jij net zo goed als ik. Jack weet hoe gevoelig en breekbaar je bent, hij geeft echt om jou." Ik weet dat ze gelijk heeft, maar toch vind ik het erg dat hij niets gezegd heeft. "Laat het rusten, Jamie. Ik hoor je hersens tot hier kraken." zegt Ilona als het vermoedelijk langer stil blijft dan dat ik besef. "Je gaat het er toch niet over hebben met hem? Want dat heeft namelijk geen zin. Je weet net zo goed als iedereen dat ze sowieso de hele wereld rond moeten gaan, dat ze praktisch elk jaar voor geruime tijd dus ook naar Europa moeten en dat hij dot niet opzettelijk verzwegen heeft. Het zou dom zijn om daarover ruzie te maken. En probeer me niet tegen te spreken want je weet net zo goed als ik dat het op ruzie zal uitdraaien. Jij gaat maar doorgaan over hoe oneerlijk het is dat hij niets gezegd heeft en hij zal 1000 keer blijven herhalen dat hij het niet expres verzwegen heeft. Jullie gaan de hele discussie zo beu zijn dat jullie elkaar kwaad achterlaten en dat gaat dan weer uitdraaien op een huilbui bij jou." Goed wetende dat ze alweer gelijk heeft zucht ik. Maar iik kan het hier ook niet bij laten. Ik moet minstens weten wat de rede van het verzwijgen is, en dat zal ik te weten komen koste wat het kost.
Reageer (1)
Ik ben het met Ilona eens! Laat het rusten. Love the chapter! En ik ben benieuwd naar wat er verder gaat gebeuren(: xxx
1 decennium geleden