~Chapter 1.9~

‘’Say thank you to Blaise Zabini, the Love Doctor!‘’

Louise staarde hem even aan, keek vervolgend naar Blaise, en knikte toen. Hij kwam naast Louise zitten en leunde tegen de dikke boomstam aan.
‘Eindelijk zijn die rot-examens voorbij,’ zei hij. Louise voelde zich ongemakkelijk met hem in de buurt.
‘Ja man, ik werd echt gek van al dat leerwerk!’ stemde Blaise vrolijk in. Hij vond dit natuurlijk niet raar, Draco was altijd al zijn vriend geweest. Plotseling haalde Blaise iets onder zijn gewaad vandaan; Chocoballs, Ice Mice en Jelly Slugs. Hij trok zijn wenkbrauw op in een manier zoals alleen hij dat kon en gooide Louise een Chocoball toe.
‘Wat ken je me toch goed, Zabini,’ grijnsde ze, terwijl ze aan de bal begon te likken. Hmm, heerlijk.
Hij gaf een Jelly Slug aan Draco, maar die trok een vies gezicht.
‘Jakkes, dat eet ik écht niet,’ zei hij lachend. Blaise haalde zijn schouders op en duwde hem zelf in zijn mond. En daarna nog een. En nog een. Louise werd al misselijk als ze ernaar keek. Na een lange tijd had ze haar Chocoball op en zuchtte ze.
‘Ik vind dat jullie het goed moeten maken,’ zei Blaise plotseling. Draco en Louise staarden hem beide verbaasd aan. Daarna keken ze elkaar aan.
‘Goed maken?’ vroegen ze tegelijkertijd. Blaise knikte.
‘Ja. Dit geruzie is niet goed. Te kinderachtig gewoon. Jullie moeten het goedmaken.’ Hij at nog een slak en wachtte geduldig tot ze zouden antwoorden.
‘Je hebt gelijk…’ gaf Louise na een tijdje toe. ‘Het is echt niet goed. Kunnen we niet gewoon vrienden zijn? Normaal met elkaar omgaan?’ Draco bleef nog even stil maar antwoordde toen.
‘Ik denk dat we dat maar moeten doen,’ lachte hij. Ze glimlachten beide als een stel idioten en Blaise begon te grinniken.
‘Zo, opgelost, zeg maar dankjewel tegen Blaise Zabini, de Love Doctor!’
‘Uh, nee, Blaise…’
‘Niet echt…’

Vanaf dat moment was het officieel; Draco Malfoy en Louise Carty waren vrienden. Het was nog even wennen, maar toch, het was fijn om niet steeds ruzie te maken. De dagen streken voorbij, en Louise was Harry, Ron, Hermione, Hagrid en Buckbeak totaal vergeten, en ze herinnerde ze zich pas toen ze Harry en Hermione zag in de Great Hall. Ze stond op van de Slytherin tafel en nam plaats aan die van Gryffindor.
‘Hey! Sorry, ik was het totaal vergeten – hoe ging het met Buckbeak?’ Harry en Hermione keken elkaar even verdacht aan.
‘Nou, we hebben Buckbeak, een soort van, weten te redden…’ mompelde Hermione.
‘En we hebben een onschuldig iemand gered…’ voegde Harry daar aan toe.
‘Nou, als jullie het me niet willen vertellen, doe het dan vooral niet!’ zei Louise geïrriteerd, en ze wilde weer weglopen.
‘Nee! Louise, kom terug!’ Boos draaide ze zich om. ‘Wat?’
‘Het is nogal moeilijk uit te leggen. En het is ook heel veel informatie! Je zou ons toch niet geloven.’
Ze ging weer terug zitten en luisterde naar een korte uitleg.
‘Dus, Sirius Black is onschuldig, Scabbers de rat was Peter Pettigrew, Professor Lupin is een weerwolf, en Hermione heeft al haar lessen gevolgd door een Timeturner?’ vroeg ze ongelovig. Er werd geknikt.
‘En Ron ligt nu in de Hospital Wing?’ Weer een knik. ‘Dan wens hem maar beterschap… Misschien is het een goed idee als jullie je ook even laten nakijken.’ Met die woorden verliet ze de tafel weer, en ging met veel te veel nieuwe informatie die door haar hoofd spookte terug bij Blaise en Draco zitten.
‘… lijkt me wel een leuk idee, een soort slaapfeest!’ zei Draco tegen Blaise. Hij knikte.
‘Waar hebben we het over?’ voegde Louise zich in het gesprek.
‘Ik wil een paar mensen uitnodigen deze zomer. Om een weekje te blijven slapen, of zo. Misschien is vader wel zo aardig om ons allen mee te nemen naar het WK Quidditch!’ legde Draco uit.
‘Ah, leuk, ben ik ook uitgenodigd?’
‘Natuurlijk.’
‘Oh Draco!’ klonk een irritante, veel te neppe stem van achter hen. Pansy Parkinson. Met z’n drieën draaiden ze zich geïrriteerd om.
‘Lieve Draco, je nodigt mij toch ook uit voor je feestje, niet dan?’ vroeg ze slijmerig. Hij zuchtte.
‘Misschien…’ Louise barstte in lachen uit en Pansy liep beledigd weg.
‘Ga je haar uitnodigen?’ vroeg Blaise lachend.
‘Nee,’ was Draco’s antwoord.

De resultaten van de examens werden bekendgemaakt en Louise stond er versteld van dat zij en Blaise geslaagd waren voor History of Magic. Ze had altijd het idee dat Professor Binns hen haatte omdat ze de les steeds verstoorden, maar blijkbaar niet erg genoeg om hen te laten zakken. Zelfs voor Potions was ze geslaagd; ze was echt een ramp, en ook al trok Professor Snape alle Slytherins voor, ze kreeg het toch steeds voor elkaar om er één grote knoeiboel van te maken.
De dag erna had iedereen zijn spullen ingepakt en zaten ze in de trein naar huis.
‘Ik vind het zo jammer dat het schooljaar al voorbij is,’ zei Louise, die samen met Blaise, Draco, en helaas ook Pansy in een coupé zat.
‘Ja, het ging allemaal zo snel!’ stemde Blaise in. Draco keek wat chagrijnig naar buiten; hij was al een paar dagen woedend omdat Buckbeak had weten te ontsnappen, en zo te zien ging dat humeur nog wel even aanhouden. De trein was begonnen met rijden en er viel een stilte in de coupé.
‘Ik ga even… naar het toilet,’ zei Louise. Ze wilde eigenlijk even bij Harry, Ron en Hermione langs, haar excuses maken voor haar domme gedrag. Alleen Blaise leek de hint te snappen.
‘Ja hoor, neem je tijd,’ zei hij lachend. Ze liep de coupé uit en zocht Harry, Ron en Hermione, maar die hadden zich goed verstopt. Nadat ze tien minuten naar het einde van de trein had gelopen, had ze hen nog niet gevonden, en toen ze halverwege haar terugweg was vond ze hen pas. Was ze er gewoon langs gelopen? Ze liep naar binnen.
‘Hi,’ zei ze twijfelend. Ze keken haar stil aan. ‘Het spijt me dat ik jullie niet geloofde…’ Dat brak het ijs en een gezellig gesprek volgde. Louise geloofde het hele gedoe over Sirius Black nog niet helemaal, maar ze hadden het er ook niet meer over. Maar toen ze zich versprak over Malfoy keken ze haar geschokt aan.
‘Draco Malfoy? Je gaat bij Draco Malfoy logeren deze zomer? En wij dan?’ zei Ron geschokt en beledigd tegelijk. Harry had zijn mond wijd openstaan.
‘Ik- eh – ja, nou, hij is heel aardig hoor…’ mompelde Louise verontschuldigend. ‘En zijn vader wil ons misschien meenemen naar het WK Quidditch, en-‘
‘WAT? Míjn vader wilde ons ook meenemen naar het WK! Ik mocht jullie drie uitnodigen!’ riep Ron verontwaardigd.
‘Nou, dat is heel aardig, en ik zeg toch ook niet dat ik-‘
‘Pff, die Malfoy denkt dat hij alles kan kopen!’ voegde Hermione daar aan toe.
‘Zeg, doe eens even rustig en laat me uitpraten!’ riep Louise ertussendoor, waardoor Crookshanks de lucht in sprong van schrik.
‘Luister- Ik ga veel liever met jullie naar dat WK, want ik heb Draco’s ouders nog nooit ontmoet. Dus alsjeblieft, blijf rustig, haal adem…’ Ze zuchtte en ging verder. ‘Ik blijf één week bij Blaise slapen. Dan één week bij Draco. Maar de eerste twee weken ben ik thuis, en dan kan ik de laatste weken bij jou slapen, Ron, als dat mag van je ouders.’ Ron knikte instemmend.
‘Ja, dat mag wel, je weet hoe dol mijn moeder op je is,’ zei hij.
‘Opgelost. Ik ga met jullie naar het WK,’ concludeerde Louise.