Hoofdstuk 12

Het is een maand later. Februari… Nog een paar maanden te gaan en dan is het 1 mei. Zara en Sanne kunnen allebei niet wachten. Zeker niet sinds dat Joren een meet-and-greet voor hen won. Het is anderhalve week voor Valentijn en Sanne heeft haar cadeautje al. Een foto van Stijn en haarzelf op een sleutelhanger gegraveerd. Met daaronder de woorden ‘Forever and always yours’. Zara heeft een cadeau besteld, maar ze krijgt het pas rond de periode van Valentijn zelf. Ze hoopt dat het nog op tijd zal zijn. Zij heeft een hoofdkussen laten maken. Ook met een foto en tekst. Sanne is nog altijd jaloers, maar ze verbergt het. Niemand weet er iets van. Het is woensdagmorgen. Ze arriveert net op school, samen met Stijn. In de verte lopen Zara en Joren. Stijn geeft Zara meteen een knuffel en ze lachen. Daarna krijgt ook zij een knuffel. ‘Klaar om weer eens te lachen?’, vraagt Stijn aan Zara. ‘Tuurlijk!’, antwoord ze enthousiast. De vliegt voorbij voor hun twee. Bij Sanne daarentegen wil de tijd maar niet vooruit. Als uiteindelijk toch de bel gaat, moet ze nog even bij de leerkracht langs. Het viel blijkbaar op hoe ze naar de klok staarde en niet oplette. Een waarschuwing, hij moest eens weten…