Foto bij 014 - Harry Edward Styles

Ik schudde zachtjes mijn hoofd. 'Ik weet het echt niet Mia. Ik heb geprobeerd om erachter te komen' ze zuchtte en het leek of ze aan het nadenken was. 'Mia alsjeblieft? Vertel het me. Vertel me wat ik heb gedaan. Vertel me waarom onze vriendschap over ging. Want het enige waar ik nu aan kan denken is dat je boos op me bent omdat ik wegging. Aangezien je niet op het vliegveld was om me uit te zwaaien'



Het was zaterdag 11 uur. Ik zat te wachten tot mijn vlucht zou gaan. Nog 1 uur en dan zat ik in het vliegtuig op weg naar Londen. Ja ik weet het, Londen is niet ver weg, maar aangezien mijn moeder moest werken en ik nog geen rijbewijs had, was het handig om met het vliegtuig te gaan.
Ja ik ging meedoen met X-Factor. Ik wilde eerst zelf helemaal niet, maar Mia had me overtuigd. Ze vond dat ik iets met mijn geweldige stem moest doen, daarom hadden we een afspraak gemaakt.
Ik zou meedoen aan X-Factor als Mia mee zou doen aan So You Think You Can Dance. Ze kon geweldig dansen. En zo gebeurde het, zij had zich opgegeven, dus moest ik ook. Haar auditie zou vanavond zijn. Ik baalde gigantisch dat ik er niet bij zou kunnen zijn, maar ik moest vandaag in Londen zijn voor alvast wat dingen te regelen voor mijn auditie. Ik zou haar gewoon bellen vanavond hoe het gegaan was. Stiekem was ik zelf gigantisch zenuwachtig voor haar. Ze moest gewoon doorgaan. Zelf had ik maandag mijn auditie en Mia zou dan ook komen kijken samen met mijn moeder en zus. Ik hoopte dat het goed zou gaan en ik hoopte eigenlijk vooral, dat Mia trots op me zou zijn omdat zij degene was die me aanmoedigde om dit te doen.

Het was inmiddels al half 12 en over een half uur zou mijn vliegtuig vertrekken. Waar was Mia? Ze zou me uit komen zwaaien, maar ze was laat. Once again, probeerde ik haar te bellen. Voicemail. Fijn. Ik begon een beetje ongerust te worden. Wat als er iets gebeurt was. Ik probeerde haar huistelefoon te bellen, en na een tijdje nam er dan eindelijk iemand op. 'Hallo?' Mijn oren namen Mia's lieve stem op. 'Mia. Waar ben je? Mijn vliegtuig vertrekt over een half uur. Ik dacht dat je me uit kwam zwaaien' 'ik kom niet' zei ze en hing op.


Dat was het laatste wat ik van haar gehoord had in die 2 jaar. Misschien ging ze nu dan eindelijk vertellen wat haar dwars zat.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen