``192``

Een zacht geluid maakt me wakker. Het klinkt alsof er iemand spullen aan het doorzoeken is. Gelijk schieten mijn ogen open en kijk ik naar Dean die op de grond voor het bed zit. Chris is weg. ‘Dean!?’ hij kijkt geschrokken op. ‘wat doe je?’ Dean komt omhoog en blijft me aan kijken. Hij gaat naast me zitten. ‘ik vertrouw hem niet’ ik rol met mijn ogen. ‘jij hebt echt problemen Dean’ vermoeid wrijf ik over mijn gezicht en kijk ik even naar hem. Er is iets van angst in zijn ogen te lezen. ‘waar ben je bang voor?’ hij kijk weg. Met een zucht ga ik op mijn knieën zitten en leg ik mijn handen op zijn schouders. ‘je lijkt bijna jaloers’ gelijk kijkt Dean me aan. Even stokt mijn adem in mijn keel als zijn lippen die van mij bijna raken. Hij is zo dichtbij. Er vormt zich een glimlachje om mijn lippen. ‘je draagt het luchtje dat ik voor je had gekocht’ Dean reageert niet maar bekijkt mijn gezicht. De deur gaat open en ik duw Dean vol in zijn gezicht. ‘stoor ik?’ Chris loopt naar binnen in alleen een broek en mijn mond valt open. Ik moet toegeven, dat is een lekker lichaam. Chris ziet me kijken. ‘als je wilt mag je het wel aanraken hoor’ nu kijk ik naar zijn gezicht en rol met mijn ogen. Ik kan het niet helpen om te lachen. Dean bijt hard op zijn kaken en staat op. ‘Sam en Chris gaan zo ontbeid halen.’ Gromt hij. Chris knikt en ik stap uit bed om naar de douche te gaan.

‘hoe kom je aan die foto?’ ik gooi mijn slaapshirt op het bed en loop naar Chris. Mijn glimlach verdwijnt gelijk en ik gris de foto uit zijn hand. ‘maakt het wat uit?’ Chris is opeens heel dichtbij. ‘ja, dat maakt uit’ hij buigt iets naar beneden zodat we op ooghoogte zijn. ‘dit huis is waar ik problemen mee heb’ verbaast kijk ik hem aan. Even probeer ik naar een antwoord te zoeken. Dan weet ik het. ‘ik had aan de man bij de balie gevraagd of hij iets wist van een oud huis. En dit kwam eruit’ Chris vernauwt zijn ogen even maar knikt dan. ‘Chris ga je mee?’ Sam komt binnen. Ik kijk vanonder Chris zijn arm naar Sam. Hij heeft een lachje om zijn mond. ‘ik kan ook wel tegen Dean zeggen dat ik allen ga’ Chris komt omhoog en kijkt naar Sam. ‘nee joh, ik ga mee. Ik denk dat Dean me niet vertrouwt’ hij kijkt weer naar mij en fluistert wat in mijn oor voordat hij de foto terug geeft en met Sam weg loopt. Mijn hart klopt pijnlijk hard als ik aan hem denk. Ik kan toch niet verliefd worden op hem?