012 - Harry Edward Styles

'Wat? Hij ging vreemd? O mijn god, sorry dat wist ik niet.' Zei ik geschokt. 'Nee dat dacht ik al. Denk na voordat je wat zegt de volgende keer' ik liep wat dichter naar haar toe en zei 'het spijt me dat ik zo bot deed. Maar hij verdient je niet' 'ik heb ander half jaar verspilt aan hem Harry. Ik hield van hem' ik zag de tranen terug komen in haar ogen. 'Het is vreselijk om iemand te verliezen waar je van houdt en waar je om geeft. Ik kan het weten.' Stiekem bedoelde ik haar, maar dat gaf ik natuurlijk liever niet toe.
'Het gebeurt me altijd Harry. Iedereen waar ik om geef, loopt zomaar mijn leven uit' 'zeg dat niet. Er zijn altijd mensen die blijven, voor altijd' zei ik en sloeg mijn armen om haar heen. Een paar dagen geleden zou ze me gelijk weggeduwd hebben, maar ik denk dat ze te zwak was om ook maar iets te doen nu. Ze snikte luid en ik strook haar haar zachtjes. 'Het komt wel goed' fluisterde ik. Nu pas besefte ik hoe ik haar in mijn armen gemist had.
Ik weet niet voor hoe lang we daar stonden maar na een tijdje begon ze een klein beetje te shaken. 'Heb je het koud?' Ze knikte. 'Kom, we gaan Lola, Matt en Jess ophalen, gaan we naar mijn huis en houden een gezellige sleepover om je op te vrolijken' weer knikte ze een beetje. Ik tilde haar op, bridal-style, en liep naar binnen. Verschillende mensen staarden ons aan, maar ik negeerde het. In de verte zag ik Lola, Matt en Jess staan met nog een paar mensen en liep naar ze toe. Toen Lola Mia zag sloeg ze haar handen voor haar mond. 'Meisje wat is er gebeurt?' Vroeg ze. Ik zette Mia op de grond en Lola trok haar gelijk in een knuffel. 'D-dann' zei ze terwijl er opnieuw tranen over haar wangen stroomde. 'Wat heeft hij gedaan?' Ze vertelde het verhaal en ik zag dat Lola aardig pissig was. 'Die vuile klootzak. Waar is hij? Ik zweer het, als ik hem zie, krijgt die me daar toch een paar klappen!' Ik wist dat als ze hem zou zien, ze dat nog echt zou doen ook. 'Kom, we gaan naar mijn huis met zn allen. Weg uit deze drukte' zei ik en iedereen stemde in. We liepen het huis uit en reden naar mijn huis. Ik keek af en toe in mijn achteruit kijk spiegel naar Mia. Ze staarde de hele weg maar een beetje naar buiten. Toen we aankwamen was het nog maar net 1 uur, dus we hadden nog zat tijd om Mia een beetje op te vrolijken, voordat we zouden gaan slapen.