Message From My Mind. 14

Did she really think it was as simple as it seems ?
‘Meisje, kom eens’, zegt ze. Haar blik is serieus en haar stem dwingend. Ik volg haar naar de woonkamer. ‘Ga eens zitten.’ Gewillig doe ik wat ze zegt. ‘Wij moeten eens praten, hè?’ zegt ze dan. Ik kijk haar raar en vragend aan.
‘Waarover wil je praten dan?’ vraag ik. Ze schud haar hoofd en zucht.
‘Meisje, toch. Je moet ermee stoppen. Je moet echt ophouden jezelf uit te hongeren’, zegt ze. Ze laat haar eigen huilen en maakt mij kwaad.
‘Mam, wat denk je nu zelf? Dat je me hiermee helpt? Denk je echt dat ik weer zo’n preek wil horen van: “ah, eet nou toch”. Wel denk dan maar snel iets anders. Voor jullie lijkt het misschien simpel, hè. “Stop met eten.” Voor mij is het echt zo simpel niet. Ik kan het niet zomaar. Het is een verslaving, mam. Ik kan er niet zomaar mee ophouden.’ Met die woorden verlaat ik de woonkamer en ga naar boven. Ik val neer op mijn bed en ruik aan mijn kussen. Het ruikt niet naar mij. Of toch niet meer. Ik neem snel mijn mobiel en stuur een sms’je naar Bill. “Ben net thuis en mam begint al te zagen x.” Verzenden en weg is het. Het duurt niet lang vooraleer ik een berichtje terug heb.


Reacties?
Is het niet saai aan het worden ?? Want mijn inspiratie is aan het zakken voor deze serie.