047

Jelisa prov.

Ik werd gek van iedereen in mijn kamer dus stuurde ik ze weg, Ik zei dat ik alleen wou zijn en ging weer onder mijn dekens liggen. Toen iedereen mijn kamer uitwas stond ik op en ging ik achter mijn bureau zitten Ik pakte papier uit het laatje naast me en ik begon te schrijven:


Als ik in de spiegel kijk,
Zie ik een meisje die de laatste tijd niet zich zelf meer is,
iemand die normaal altijd van het leven geniet,
geniet van alle mensen die van haar houden,
iemand die graag lacht,
maar soms zit het allemaal tegen alle mensen waarvan je houd, laten je opeens in de steek.
Het ene moment ben je vrolijk,
en dat draait met een klap om,
Sommige mensen snappen het niet,
en als je iemand hebt waar je je problemen kwijt kan, heeft die geen tijd voor je,
Het leven is niet eerlijk, maar iemand die opgeeft, heeft al verloren,
blijf vechten alleen voor jou,
Dat komt omdat ik altijd van je zou blijven houden.

Toen ik klaar was met schrijven en mn pen liet vallen viel er een traan op mn blad. Dit deed pijn. Maar het was goed dat ik het had opgeschreven. Ik stond op en liep naar de keuken om wat proberen te eten, Iedereen keek me aan. Dat maakte me bloed nerveus. Maar ik wist dat ze het deden omdat ze van me hielden en ik van hun.