1. Mary

‘Neeee!!!!’ schreeuw ik mezelf wakker uit mijn nachtmerrie. Hoe kan ik nou over dromen dat mijn moeder mij iets aan doet? Ze kan nooit dat doen, stelde ik mezelf gerust. Ik kijk naar de wekker en zag dat het kwart over 2 was en probeerde dus weer te slapen. Wat mij niet lukte. Ondertussen word het half zeven en ik besloot maar uit mijn bed te gaan, waar ik gelijk mijn moeder zag. ‘Heb je niet zo lekker geslapen.’ Zei ze meteen toen ze mij zag. Ik schudde mijn hoofd en ga mijn brood smeren. ‘Gelukkig is het zondag, dus je hoeft niet naar school.’ ‘Gelukkig wel.’ ‘weet je ook waarom je niet lekker hebt geslapen?’ ‘Ja, ik had een nachtmerrie.’ Ze kijkt me raar aan, net of het vreemd is dat ik een nachtmerrie had. Maar gelukkig kwam mijn broer Peter en ging haar blik van me af. Ik kijk naar Peter en zie dat hij ook haast niet geslapen heeft. ‘Nachtmerrie.’ Zegt hij chagrijnig. Als hij dat zegt kijkt mijn moeder ons nou 1 voor 1 aan met een vreemde blik. ‘Is er wat, mam?’ vraagt Peter. Ze staat heel snel op en voor ik het weet zit alles op slot door haar. Peter en ik kijken elkaar met een vage blik aan, totdat onze moeder kei hard met haar vuist op de tafel slaat.