Message From My Mind. 10
Vorige keer:
Ik zucht en ga neerliggen. Waarom is hij nu niet gewoon gekomen? Maar ja, waarom zou hij? Ik ben maar een eenvoudig, simpel meisje dat haarzelf kwelt. Hoe kon ik zo naïef zijn, te denken dat hij zo terugkomen?
Twins <3' (Cutiepies)
Er gaan weer twee dagen, voorbij.
‘Ze gaat elke er dag op achteruit’, hoor ik de verpleegster tegen de dokter zeggen. ‘Ja, ik weet het, maar ik kan er niets aan doen’, zegt hij dan. Ik leg me met mijn rug naar de deur en luister niet meer naar wat ze zeggen. Dan hoor ik de deur opengaan en zachtjes weer in het slot vallen. Ik reageer er niet op en hoor hoe iemand zich op het bed naast le plaatst. Het bed piept even en de persoon zucht. ‘Nu lig je net weer zoals vorige week’, hoor ik hem zeggen. Ik herken zowat direct zijn stem. ‘Bill!’ schreeuw ik. Ik spring recht van mijn bed en spring op Bill. Ik knuffel hem zowat dood. ‘Ik dacht dat je niet meer ging komen’, fluister ik. ‘Ik kreeg terug wat koorts en bezorgt als mijn moeder is, moest ik in bed blijven’, zegt hij. ‘Zonder jou hou ik dit niet vol’, zeg ik zachtjes. ‘Tuurlijk wel’, zegt hij. Ik knuffel hem nog eens en leg me dan neer op hem. ‘Lig je goed?’ vraagt hij. ‘Uhu. Jij?’ vraag ik hem. ‘Kan beter’, zegt hij. Terwijl hij lacht, schokt hij even met zijn borst, natuurlijk net de plek waar ik lig met mijn hoofd. ‘Aah, Bill. Lig stil’, zeg ik. ‘Excuseer mij, mevrouw de prinses, maar ik kon er niets aan doen’, zegt hij. ‘Het is u vergeven, nederige dienaar’, lach ik. ‘Wat zijn jullie aan het doen?’ hoor ik iemand vragen. Ik kijk op en zie een jongen met dreads in het deurgat staan. ‘Uhm, ze ligt op mij’, stamelt Bill. ‘Jaja, geef maar toe dat je het leuk vind’, zegt Tom dan. Ik lach even en ga dan van hem af.
Reacties?
Reageer (1)
Dit is praachtig Ö
1 decennium geledenKindje; ga eens SNEL SNEL verder ^^
<3