22. Megan Sullivan.

Wachten. Een stilstaand beeld op het tv scherm. Ik sla met mijn lepel wat op het ijs. Ik haat wachten. Ongeduldig begin ik van het ijs te eten. Als Fiona terug de kamer in komt is de helft op. ‘Sawry.’ Zeg ik met een mond vol ijs. ‘Doesn’t matter.’ Zo. Die is verliefd. ‘You are in love.’ Ze negeert me en zet de film aan. ‘He’s so handsome. His hair looks so sexy pushed back and ugh!’ roep ik uit terwijl ik half naar de tv toe kruip. ‘YOU STUPID, LOHAN BECOMES AN ADDICT, KISS ME INSTEAD!’ Roep ik als de twee bijna zoenen. Als ze me negeren laat ik me achterover vallen. ‘Dumbass.’ Fiona lacht me duidelijk uit. Mensen op tv schermen lijken me altijd te negeren. Maar ik weet lekker meer van wat er gaat komen. Dus. Ze kunnen wel zo flubber eigenwijs doen, maar ik ben lekker veel slimmer. Helemaal veel slimmer dan Regina George. ‘Why do cute hot guys never like the innocent sweet girls like me?’ Zucht ik. ‘Although I’m not very innocent. And I’m not very sweet. But I like sweets?’ probeer ik. Fiona klopt me een soort van troostend op mijn rug. Harry vind me leuk. Harry lijkt me leuk te vinden. Waarom wijs ik hem af? Omdat ik hem niet leuk vind? Hij is best leuk, toch? Ik bijt denkend op de binnenkant van mijn lip. Ik weet zelf het antwoord heel goed. Ik ben bang. Bang voor verliefd zijn. Het is gewoon doodeng. Ik heb een keer een vriendje gehad en die brak mijn hart. Sindsdien vertrouw ik jongens niet meer. Want ze lijken allemaal hetzelfde en allemaal op hetzelfde uit. Niet alleen bij mij. Nee, ik heb ook veel van mijn jongenswijsheid van vriendinnen. Hun harten zijn veel vaker gebroken. Maar dat komt omdat ze niet zo voorzichtig zijn. Maar dit gevoel in mijn buik heb ik nog nooit gehad. Misschien. Heel misschien. Moet ik er gewoon voor gaan? ‘Fionaaaa is in loooooooove!’ krijs ik hard. ‘Now, tell me. Who is it?’ Ik kijk haar vrolijk aan.