still Abriana

Mijn moeder werd in dat jaar na mijn verjaardag een alcoholist. En gooide van alles naar mij toe. Als ik na een maand mocht douchen, moest dat buiten met de tuinslang. Waar een harde koude straal water uit kwam.
Overal kreeg ik de schuld van, mijn moeder wenste zelfs soms dat ik nooit geboren werd.
Ik hoorde de andere deur van het slot gaan. De deur ging open. Er stond een hele grote klerenkast van een man. Daar zou ik dus nooit langs komen. Maar goed dat ik eerst deze deur had geprobeerd. Anders was de teleurstelling het grootst.
‘Heey, mijn naam is Felix. Aro wil je spreken’ zei Felix. Mooi nu wist ik meteen de naam van die klerenkast. Ik zou dus echt niet meegaan. Hij kon mij niet dwingen. Ik sprong nog liever naar buiten en ging dood. Dan naar die ene Aro.
‘Ik ga niet mee, ik ga nog liever dood’. Antwoord op wat hij vertelde,
‘Foute keuze, snoepje. Je gaat mee op de aardige manier of op een andere manier.’
Toen zag ik pas zijn ogen, die waren ook rood. Ik stapte van schrik naar achteren.
‘Waarom zijn jouw ogen net als Catherine rood?’ vroeg ik
‘Ga je nou nog mee of niet’ zei hij boos. Knap, ik kende nooit mensen die boos op me werden. Behalve mijn moeder.
Hij tilde mij opeens op. Zo over zijn schouder. Alsof ik niks woog. Wat waarschijnlijk ook zo was.
‘Zet me neer, NU.. dit doe je normaal niet met een meisje’ zei ik. Op hoop dat ik werd neergezet.
‘Inderdaad, maar mensen die niet willen luisteren moeten het maar voelen. Aro wilt graag niet al te lang wachten’ Ondertussen begon Felix te lopen, de ronde wenteltrap af.
‘Als je me toch niet laat gaan, hoe kom je aan die rode ogen? En wie is nou in hemelsnaam Aro? Dat wil ik wel graag weten’
‘Helaas, dat van die rode ogen blijft geheim. Je ontmoet zo meteen Aro, dus daar hoef je ook geen antwoord over te verwachten.’ GRRRR.. Waarom kreeg ik nooit antwoorden als ik vragen had. Dan maar wachten tot ik Aro ontmoette. Ik wist niet eens waar mijn rugzak met mijn boek was. Als ik hier dan toch gevangen werd gehouden, kon iemand misschien wel de moeite nemen om mij te leren lezen en schrijven. Dat zou pas leuk nieuws zijn.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen